Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Blaðsíða 93

Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Blaðsíða 93
'3ÐUNN Bækur. 191 stórar. Um hitt, hvernig strákpjakkurinn frá Grýtu fór að ná eignarhaldi á öllum pessum jörðum, fáuin við ekkert að vita. Pað er eftirtektarvert, að fyrsta skifti er Jón Arason seilist út fyrir biskupsdæmi sitt, þá er pað til pess að ná undir sig jörðum austur í Hornafirði, sem hann telur sig hafa eignarrétt á — pó ef til vill dálítið vafasaman. En petta verður upphaf peirra miklu umsvifa, er náðu há- marki, þá er hann segist hafa brotið undir sig alt Island nema hálfan annan kotungsson — og upphafið að ósigri hans um leið. I bók Gunnars Gunnarssonar lesum við í línunum, að Jón Arason var mikill kirkjuhöfðingi og afbragð annara manna að skörungsskap og livers kyns mannkostum. Milli línanna lesum við, að hann var einn mesti stórburgeis sinnar sam- tíðar, er öllu vildi ráða og yfir gína — harðdrægur fjár- aflamaður, sem gerði sér far um að auka auð og völd kirkju sinnar jafnt og sjálfs sín og var önnum kafinn að hlaða undir ættingja sína og vildarmenn. Höf. fylgir íslenzkri arfsögn í pví, að hann leggur ríkari áherzlu á sjálfstæðisbaráttuna en trúardeilurnar. Og pað niun verða alment álit, að hann hafi náð pvi marki, er hann setti sér: að sýna oss líf Jóns Arasonar sem stór- fenglegan harmleik. Það er átakanlegt að fylgja ferli hins gamla biskups, sem ekki skilur sinn tíma — áttar sig ekki á því, sem er að gerast í kringum hann. Málstaður sá, er uann berst fyrir, er dauðadæmdur, og skilningurinn á pví Uggur svo að segja í loftinu. Það lætur nærri, að pað sé Jón Arason einn, sem ekki skilur tákn thnans. Jafnvel í ^num hans á hin nýja lnigarstefna ítök, eða pá grunar að •ninsta kosti, að hér sé verið að vinna fyrir gýg. En þeir Uylja penna grun sinn og standa við hlið ofurliugans, föður þeirra, í baráttu lians — af sonarlegri ræktarsemi og virð- ‘ugu og af trúmensku við lög og landsvenjur. 1 pví, hvern- *g höf. lætur oss skilja þenna innri tvíveðrung — þrátt lyrr- lr ytri samheldni — án pess að þurfa að fara um það niörgum orðum, sannar hann sig sem réttborinn arftaka Þeirra manna, er rituðu hinar beztu af fornsögunum. Þenna rétt sinn er hann að sanna bókina á enda. Gunnar Gunnarsson er orðinn meistari í frásagnarlist. Hann dottar •uldrei, missir aldrei tökin á athygli lesandans. Og með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.