Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Blaðsíða 63

3ÐUNN
Um Kristofer Uppdal.
161
Uppdal skrifar landsmál og er hinn mesti málsnillingur.
Stíil hans er oft yljaður heitri ljóðrænni glóð og er Iitrikur
og styrkur í senn. Táknrænt hugmyndaflug hans er oft
hrífandi, enda hefir hann ort próttmikil og stemningsauðug
kvæði. Ef til vill mun sumum pykja Uppdal nokkuð klúr
stundum, en hann er ómengaður allri ónáttúru, og ættu
pví allir peir, sem pað eru, að geta lesið bækur hans, —
að minsta kosti í einrúmi(!) — og pað sér til mikillar
ánægju.
Að hinu mikla ritverki hans hefir helzt verið fundið, að
samhengið sé nokkuð lauslegt milli bindanna. — Og auð-
vitað er pað, að ekki eru öll bindin jafn-verðmæt. Bezt
tel ég: „Kongen'*, „Stigeren", „Trolldom i lufta", „Dansen
gjenom skuggeheimen", „Domkyrkjebyggjaren" og „Van-
dringa".
Kafli sá, sem hér fer á eftir í íslenzkri pýðingu, er úr
„Trolldom i lufta". Ollöv Skjöllögrinn hefir ætlað að leita
sér atvinnu við að reisa af nýju borg eina, sem brunnið'
hefir. Fjöldi „rallara" safnast saman á borgarrústunum, en
nú dregst von úr viti að byrja á smíðinni. Verkamennirnir
eru félausir og húsnæðislausir, og ástandið meðal peirra
verður verra og verra. öllöv Skjöllögrinn gerir ýmislegt
fyrir sér, og hann flýr frá borgarrústunum og hygst leita
sér atvinnu við námu eina. Á leiðinni pangað hittir hann,
prjá verkamenn, sem slást í fylgd með honum.
Gudmundur Gislason Hagalín.