Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Síða 93

Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1931, Síða 93
'3ÐUNN Bækur. 191 stórar. Um hitt, hvernig strákpjakkurinn frá Grýtu fór að ná eignarhaldi á öllum pessum jörðum, fáuin við ekkert að vita. Pað er eftirtektarvert, að fyrsta skifti er Jón Arason seilist út fyrir biskupsdæmi sitt, þá er pað til pess að ná undir sig jörðum austur í Hornafirði, sem hann telur sig hafa eignarrétt á — pó ef til vill dálítið vafasaman. En petta verður upphaf peirra miklu umsvifa, er náðu há- marki, þá er hann segist hafa brotið undir sig alt Island nema hálfan annan kotungsson — og upphafið að ósigri hans um leið. I bók Gunnars Gunnarssonar lesum við í línunum, að Jón Arason var mikill kirkjuhöfðingi og afbragð annara manna að skörungsskap og livers kyns mannkostum. Milli línanna lesum við, að hann var einn mesti stórburgeis sinnar sam- tíðar, er öllu vildi ráða og yfir gína — harðdrægur fjár- aflamaður, sem gerði sér far um að auka auð og völd kirkju sinnar jafnt og sjálfs sín og var önnum kafinn að hlaða undir ættingja sína og vildarmenn. Höf. fylgir íslenzkri arfsögn í pví, að hann leggur ríkari áherzlu á sjálfstæðisbaráttuna en trúardeilurnar. Og pað niun verða alment álit, að hann hafi náð pvi marki, er hann setti sér: að sýna oss líf Jóns Arasonar sem stór- fenglegan harmleik. Það er átakanlegt að fylgja ferli hins gamla biskups, sem ekki skilur sinn tíma — áttar sig ekki á því, sem er að gerast í kringum hann. Málstaður sá, er uann berst fyrir, er dauðadæmdur, og skilningurinn á pví Uggur svo að segja í loftinu. Það lætur nærri, að pað sé Jón Arason einn, sem ekki skilur tákn thnans. Jafnvel í ^num hans á hin nýja lnigarstefna ítök, eða pá grunar að •ninsta kosti, að hér sé verið að vinna fyrir gýg. En þeir Uylja penna grun sinn og standa við hlið ofurliugans, föður þeirra, í baráttu lians — af sonarlegri ræktarsemi og virð- ‘ugu og af trúmensku við lög og landsvenjur. 1 pví, hvern- *g höf. lætur oss skilja þenna innri tvíveðrung — þrátt lyrr- lr ytri samheldni — án pess að þurfa að fara um það niörgum orðum, sannar hann sig sem réttborinn arftaka Þeirra manna, er rituðu hinar beztu af fornsögunum. Þenna rétt sinn er hann að sanna bókina á enda. Gunnar Gunnarsson er orðinn meistari í frásagnarlist. Hann dottar •uldrei, missir aldrei tökin á athygli lesandans. Og með
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Iðunn : nýr flokkur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.