Kirkjuritið - 01.01.1944, Síða 73

Kirkju riticS.
Bókstafsok í staðinn fyrir lögmálsok?
Vinur niinn, séra Guðmundur Einarsson, liefir í fe'brúarhefti
Kirkjuritsins f. á. svarað spurningu minni: Hvar eru mörkin?,
og eruin við hjartanlega sammála um það, sem mestu skiptir.
Þess vegna tel ég litt saka, þótt nokkur dráttur liafi orðið á
])essum athugasemdum minum við grein hans. En nú koma þœr.
Um burtfarartíma ísraelsmanna af Egiptalandi ætla ég ekki
að fjölyrða fram yfir það, sem ég liefi þegar sagt, og það af
þeirri einföldu ástæðu, að ég tel það ekki miklu varða lesendur
Kirkjuritsins, hvort Móse vann mesta afrelc sitt nokkrum ára-
tugum fyr eða síðar. Satt að segja var ég dálítið liissa, þegar
séra G. ætlaði sér þá dul að vita þetta upp á ár, sem er á einskis
manns færi. Skilst mér helzt, að hann tiafi tekið upp skoðun
Adams Rutherfords, en ekki gætt þess, að þennan góða íslands-
vin brestur vísindalega þekkingu á þessu sviði.
Ég verð að játa, að mér þykir kenna gagnrýnilauss oftrausts
lijá séra G. Hann getur þess t. d., að fundizt hafi á eynni Seliel
á Egiptalandi áíetrun frá 400 f. Kr. i síðasta lagi, þar sem segi
berum orðum, að sjö ára hungursnéyðin í Egiptalandi hafi verið
1890 f. Kr. Siðan spyr hann með nokkurri vandlætingu: Má nú
Irúa þessu? Ég svara: Margt getur skolast til á 1400 árum, og
enginn sagnfræðingur myndi taka svo unga heimild tiltölulega,
gilda án allrar rannsóknar. Það yrði heldur auðvellt að safna
i íslandssöguna, ef trúa mætti öllum heimildum, sem hefðu
verið ritað innan 14 alda frá því, er atburðirnir gerðust. Þá
ætti blátt áfram að mega byggja á þeim öllum saman. Séra G.
spyr mig uin heimildir mínar og Auerbacks. Ég nefndi þær í
grein minni: Hvar eru mörkin? Þær eru fyrst og fremst áletrun,
sem enn er til, frá konungsárum Merneptha 1229—1215 f. Kr.,
auk rústanna í Pitóm og Ramses.
Séra G. trúir þvi, að Sara liafi verið á tíræðisaldri, er hún ól
ísak, en ekki má hann krefjást þeirrar trúar af öðrum. Trúarrök
hans eru einnig harla veik, er hann leggur áberziu á það, að ísak
hafi verið einkasonur, eins og Jesús var einkasonur Guðs. í 1.
Mós. 25,2 stendur sem sé, að Abraham hafi einnig getið: Símon,
Joksan, Medan, Midían, Jisbak og Súa. En á hitt að ísak liafi ver-
5