Kirkjuritið - 01.01.1944, Qupperneq 77

KirkjuritiS. Bókstafsok í staðinn fyrir lögmálsok? 71
eiga að tilbiðja hann i anda og sannleika. Hún byrjar þar, seni
hernaðarguð leiðir sveitir sínar til sigurs, og endar þar, sem
menn segja: Guð er kærleikur, og liver, sem er stöðugur í kær-
leikanum, er stöðugur i Guði og Guð i honum. Hún byrjar þar,
sem þjóðarguð elskar sínar kynkvíslir og hatar óvini sína, en
endar þar, sem Guð alheimsins er tignaður af óteljandi. fjölda af
öllum þjóðum, kynkvíslum og tungum. Hún byrjar þar, sem Guð
býður að drepa Amalekíta, bæði karla og konur, börn og brjóst-
mylkinga, og endar þar, sem faðirinn vill ekki, að einn af þess-
um smælingjum týnist. Hún byrjar þar, sem lýður Guðs stendur
álengdar við eldingar hans og biður þess, að hann tali ekki, svo
að þeir deyi eklci, og lhin endar þar, sem menn ganga inn í svefn-
bús sitl og biðja föður sinn, sem er í leyndum".
Fyrir mér er Bibiían lík stiganum, sem Jakob dreymdi að lægi
frá jörðu upp til himins. Stiginn er ekki gefinn okkur til
þess, að við skulum rígskorða okkur i neðstu þrepunum, heldur
til þess, að við höldum liærra og hærra, unz við sjáum himininn
opinn og engla Guðs stíga upp og stíga niður yfir manns-soninn.
Nú eru einhverir mestu örlagatímar, sem gengið hafa yfir
þennan heim — einnig yfir fósturjörð okkar. Ég hygg, að það
sloði 1 ítt að ganga fram fyrir nútímakynslóðina með gyðinglegt
bókstafsok á herðum og boða lienni trú á því máli, sem hún
skilur ekki. Hún getur orðið sáluhólpin án þess að trúa því, að
asna Bíleams tæki til máls. Það er aðeins eitt, sem við getum
gjört henni til hjálpar og jjroska, það er að boða henni óskorað
fagnaðarerindi Jesú Krists, sem jafnframt er fagnaðarerindið um
liann sjálfan. Og það á að gjöra með þeim hætti, að það lúti
beint að nútímakynslóðinni og öllum aðstæðum lífs hennar, í
þeirri von, að henni megi auðnazt að heyra rödd Krists kalla
hana til skilyrðislausrar fylgdar við sig.
Getum við ekki tekið saman liöndum um það, lausir við
bókstafsokið?
Það eitt er að þekkja sinn vitjunartíma.
Ásmundiir Guðmundson.