Kirkjuritið - 01.01.1944, Side 81

Kirkjuritið.
Hátiðirnar þrjár.
75
Norðmanna var líka ein hátíð lialdin í apríl, en hjá
þeim sem sumarhátíð, „at sumri“ eða mót sumri, en þó
nefnd „sigurblót“, sem óneitanlega minnir á hebresku
orðin: zkr blvt (les: zeker balot, samkvæmt massorita
stafsetningu), sem þýðir: minningarmáltíð (eða minn-
ingarkjötveizla); enda er lítt liugsanlegt, að „sigurblót“
g'eti átt við vor og sumar í þeirri merkingu, að hátíðin
eigi að skoðast sem sigurbeiðni til guðanna, beiðni um
vernd og bjálp þeirra i stríði manns við mann.
Hátíðirnar þrjár bjá Norðmönnum eru eiginlega ein-
göngu tengdar við tímaskipti: Vetrarkomu, árskomu og
sumarkomu, en nöfn þeirra benda þó öll til annars,
vetrarkomuhátíðin til ársbátíðar, ársbátíðin til vors eða
sumarbátiðar, og sumarkomuhátíðin heldur sínu upp-
nmalegu nafni, ef „sigurblót“ táknar minningarhátíð.
Ifjá ísraelsmönnum voru það karlar einir, sem koma
áttu á aðalbátíðarnar, fornu liátíðirnar, en ekki konur.
Hjá Norðmönnum munu líka karlar einir hafa sótt hátið-
irnar þrjár, blótin þrjú, sem lögboðin voru.
Nokkur orð notuð í guðsþjónustumálinu norræna.
Blút. Hebreska orðið: „blvt“ þýðir: neyta, eta að fullu, eink-
um þó um kjötát. Ef norræna orðið blót er frá þessum stofni
ættað, þá táknar það kjötmáltíð, enda var kjöt aðalmaturinn
við slikar hátíðir bæði hjá ísraelsmönnum og Norðmönnum.
Sónarblót. Þetta orð minnir á hebresku orðin „saan blvt“, sem
þýðir: friðarmáltíð, eins og „zeker blvt“ þýðir minningarmál-
• íð, og Siguvblót á norrænu er víst frá þessum orðum komið.
Blótspá. í orðinu blótspá (blótspánn blótspár) virðist síðari
hlutinn eiga uppruna sinn, ætt sína að rekja til hebreska
orðsins: sabag, sem þýðir að vinna eið, og „fella blótspán“
þýðir þá eiginlega: að leita véfrétta við heitlof hátíðarinnar,
þvi liebreska orðið: phll (phalal) þýðir biðja, biðja fyrir ein-