Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1947, Page 42

Kirkjuritið - 01.12.1947, Page 42
310 Aldarafmæli Prestaskólans: Nóv. - Des. Pontoppidans. En margir voru þeir líka, sem lærðu mikið og lærðu vel í skóla hins mikla og stranga skólameistara, lífsins sjálfs, og urðu ekki aðeins nýtir menn í kennimanns- starfi sínum heldur einnig frömuðir mennta og menningar þjóðar sinnar. Því kennimennskan var ekki hið eina hlutverk íslenzku prestanna. Menntalíf þjóðarinnar hvíldi að mestu leyti á þeirra herðum, og ég efast um, að hlutur þeirra í þeim mál- um sé metinn fyllilega að verðugu. 1 flestum byggðum lands- insins var presturinn eini lærði maðurinn. Skólalærdómur hans var ef til vill af skornum skammti, aðallega klassisk fræði. En þau voru líka lærdómur, þroskuðu og auðguðu anda hans. Það er sagt um prest einn á Norðurlandi á fyrri hluta 19. aldar, að hann hafi gengið með Virgilius eða Ovidius í barmi sér og lesið þá á milli éljanna, er hann stóð yfir fé sínu á vetrardag. Er þetta eitt dæmi þess, hversu þessir menn létu sér annt um að halda lærdómi sínum við. En hitt er meira um vert, hversu þeir reyndu að veita öðr- um hlutdeild í menntun sinni. Prestarnir voru aðalkennar- ar þjóðarinnar. Það voru þeir, sem kenndu hinum ungu mönnum, er menntaveginn gengu, byrjunaratriði skóla- lærdómsins. Og hversu oft var það ekki presturinn, sem fyrstur veitti gáfum hins unga manns athygli, fyrstur vakti máls á því, að hann yrði settur til mennta, vann for- eldra hans til þess með fortölum sínum og hljóp jafnvel sjálfur undir bagga með því að kenna honum ókeypis og e. t. v. styrkja hann til námsins með öðrum hætti. En það voru eigi hinir tilvonandi lærðu menn einir, unglingarnir, er hugðust ganga inn í latínuskólanna, sem nutu góðs af fræðslu prestanna.Fjöldi alþýðumanna naut meiri eða minni kennslu hjá þeim, svo að þeir áttu sinn mikla þátt í því, að alþýðumenntunin hér á landi stóð framar því, sem þá var víðast hvar annarsstaðar, jafnvel á mestu eymdarárum þjóðarinnar. Þótt vér ekki lítum á það, sem ýmsir prestar lögðu til íslenzkra bókmennta, þá var þetta menntastarf þeirra næsta mikilsvert og mikilla þakka vert.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Kirkjuritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.