Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1947, Side 46

Kirkjuritið - 01.12.1947, Side 46
314 Aldarafmæli Prestaskólans: Nóv. - Des. segja, að setið var, meðan sætt var. Loks lýstu nemendur því yfir, að þeir gætu ekki haldizt lengur við á þessum stað sökum þrengsla og kulda. Var þá flutt í húsakynni yfirréttarins í vesturenda húss þess, sem nú er verzlunar- búð Haralds Árnasonar. Höfðu þar áður verið fangaklef- ar uppi á lofti. Húsið var orðið fornt og fúið og skíðgarð- ur hár fyrir sunnan, svo að skuggsýnt var inni. Dyttað var að því eftir föngum, og þó öllum kostnaði mjög í hóf stillt. Þegar Prestaskólinn gerðist guðfræðideild Háskól- ans, var ein stofa í Alþingishúsinu ætluð til guðfræði- kennslunnar, og hún ekki stærri en svo, að þegar flest var í deildinni, þurftu sumir stúdentarnir að sitja við skriftir uppi í gluggakistunum. Úr þessu er fyrst bætt haustið 1940, þegar háskólahúsið er tekið til notkunar. Þá fær guð- fræðideildin ágæta kennslustofu og kapellu og aðgang að lesstofu bókasafns — auk alls annars, sem því fylgir að eiga þetta prýðilega hús. Fjárveitingar allar voru af harla skornum skammti. Þannig voru um hríð framan af aðeins veittir þrír náms- styrkir á ári, þrjár ölmusur, eins og komizt var að orði. Og til ýmissa útgjalda skólans voru lengi áætlaðar 100 krónur og skyldu nægja til alls: Viðhaldskostnaðar á húsi og lóð, skatta, brunabótagjalds, þóknunar til prófritara og fleira. Bókakostur var lítill, einkum mjög tilfinnanlegur skortur á námsbókum. En ekkert fé ætlað til útgáfu ís- lenzkra kennslubóka. Voru nemendur látnir skrifa orð eftir orð hvern dag fyrirlestra kennaranna, og fór í það feiknatími. En með þessu fyrirkomulagi var enginn vegur til þess, að tveir kennarar, sem skólanum voru fengnir í upphafi, gætu veitt stúdentum á venjulegum námstíma, tveimur vetrum, næga tilsögn í hverri grein guðfræðinnar. Það er ekki fyrr en nú alveg síðustu árin, að ríkið leggur svo mikið fé til guðfræðikennslunnar, að unnt er að kenna hér allar sömu greinar sem við fullkomnar guðfræðideild- ir annarra háskóla og styðjast að miklu leyti við innlend- ar kennslubækur,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.