Kirkjuritið - 01.04.1949, Síða 15

HVÍTASUNNURÆÐA
93
°ss fæ3i og klæði, en að seðja sálir vorar á hinni himnesku
fæðu, á orði hins eilífa lífsins og að skrýða þær með réttlæt-
isskrúða Jesú Krists, það liggur oss oft í léttu rúmi. Vér
^unum of sjaldan — og sumir ef til vill aldrei — eftir því,
sem Jesús sagði: „Orðið, sem þér heyrðuð, mun dæma yður
á efsta degi;“ og hvað er eðlilegra, en að það verði oss til
dómsáfellis, ef vér vanrækjum þetta dýrmæta náðarmeðal?
Er það ekki eitt og hið sama sem að fyrirlíta ríkdóm Guðs
gæzku og langlundargeðs? Og segir Guðs orð oss þó berlega,
hve þungum dómi þeir muni sæta, er það gera. Já, að vanrækja
Guðs orð, að hirða ekki um að heyra það og læra, er hið sama
°g að reka frá sér heilagan anda og hafna Guðs sáluhjálp-
legu náð.
Rótfestum þennan sannleika hjá oss á þessari náðarstundu
°g biðjum Guð af hjarta um heilagan anda, og opnum hjörtu
vor fyrir hans himnesku náðargeislum. Tökum fagnandi á
móti ljósinu hér að ofan, hinu eilífa sannleiks- og kærleiks-
fjósi frá föður ljósanna, sem heilagur andi lætur ljóma inn í
sálir vorar og hjörtu. Meðtökum með fögnuði hina himnesku
friðargjöf hans og allar hans guðdómlegu ástgjafir, sem oss
eru veittar fyrir Drottin vom Jesúm Krist. Verum nú allir
samhuga í trú, elsku og bæn. Trúin sameinar oss Guði,
elskan gerir oss sæla í Guði, bænin gerir oss Guði æ hand-
gengnari, svo að vér þekkjum hann æ betur og betur, og
þá veitir hann oss allt, sem vér biðjum hann um í Jesú nafni.
Gefum ætíð Guði dýrðina með auðmýkt og lotningu, fyrir
allt gott, er hann veitir oss. Höfum ætíð fyrir augum sigur
guðsbama, því að hann er svo vegsamlegur, og kappkostum
að lifa svo, að heilagur andi beri oss þann vitnisburð á dauða-
stundinni, að vér séum Guðs börn; en þeirrar stundar er ef
111 vill ekki langt að bíða. Helgum því og hreinsum hjörtu
vor meðan náðartíminn er, svo að hinn heilagi andi Guðs
geti tekið sér bústað hjá oss.
Ó, að allt vort líf héðan í frá yrði dýrðleg hvítasunnuhátíð,
dýrðleg trúar- og kærleiks-hátíð í þjónustu Drottins, svo að
oss auðnist, þegar hérvistartíminn er liðinn, að halda eilífa
sigurhróss og fagnaðar hátíð hjá frelsara vomm í himna-
ríki með öllum hinum útvöldu þjónum Guðs, öllum, sem hafa
unnið sigur fyrir blóð lambsins. Ó, Guð minn góður! ó, að