Kirkjuritið - 01.04.1949, Side 63

„Gamla versið í Hlíð."
Hér í Flateyjarkirkjugaröi er hella með sömu áletrun sem á hell-
unni í Hlíð (sbr. Kirkjuritið f. á. á bls. 76), — þó með lítils háttar
orðamun. Ekki er mér kunnugt, hver fyrstur reisti kirkju hér í
Hlatey, en snemma á öldinni hefir það verið. Sennilega hefir kirkja,
°g grafreitur umhverfis hana, ávallt verið á sama stað! Hvorki munn-
>næli né vegsummerki benda á annað.
Árið 1916 var sem oftar gröf tekin hér í garðinum. Nokkuð langt
undir jarðarsverðinum var komið niður á tvasr þunnar blágrýtis-
hellur með fornlegri áletrun. Hellur þessar hafa legið í garðinum til
Þessa, án allrar hirðu, og ekki á þær lesið, svo mér sé kunnugt, þar
til hið fyrra sumar, að mér tókst að lesa á þær eftirfarandi:
hier hviler hold
I HELGRE VON HE
IDRE ÞIG 0NDEN M
ÁNSINS SON SKODV
Nar pridd HIMNES
kvm hag hallda
NDE EILIF
AN PASKA
DAG
HIER UNDER HVILER
SU GODFRÆGA HEIDUR
SKVINA GUDRUN 0GMUN
DSDOTTER I GUDE SOFNUD
17 50 A SINS ALDURS 90A
ARE ÞA HUN HAFDE I
EHRLEGU ECKIUDOME LIF
AD EPTER THOMAS SAL
IONSSON HVERRA SAL
ER NU LIFA I HENDE
DROTTENS SAP III
OG HIER BÆDE UND HVTLA
Svo virtist sem hrokkið hefði upp úr steininum, þegar ártalið var
höggvið, sem ég les 1750. Nokkru neðar en hellur þessar lágu, var eir-
kross slitinn, sem nú er glataður, og ég hefi ekki séð, enda var ég
austur á Reyðarfirði, þá er þetta gjörðist. Hjá krossinum var lík-
neski úr alabastri, frekar en marmara. Það er geymt í kirkjunni.
Mynd þessi er ca. 30 cm og gölluð að þvi, að hendur eru brotnar
af, eða öllu heldur það, sem postuli þessi (eða sá helgi maður, sem
Það á að tákna) hefir haldið á.
Vafalaust hefir þarna verið grafið í leiði þeirra hjóna Tómasar
Jónssonar og Guðrúnar ögmundsdóttur, eins og stærri hellan sýnir.
Tómas Jónsson var bóndi í Flatey. Þeir voru bræðrasynir, hann og
Jón bóndi Torfason, sem gaf Brynjólfi biskupi Flateyjarbók. Þeir
voru rikisbændur, og áttu skammt að telja ætt sina í beinan legg til
Bjarnar ríka á Skarði.
Skammt var þá liðið frá pápiskum sið, en þeir frændur margir
fornlyndir. (Séra Ami Jónsson afabróðir þeirra var talinn fjölkunn-
ugur). Hefir þvi Tómas, eða þau hjón í sameiningu, kveðið svo á, að