Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.04.1949, Síða 69

Kirkjuritið - 01.04.1949, Síða 69
HVENÆR VAR SÍÐASTI SIGURINN UNNINN? 147 eynidar höfðu alltaf lagzt á hann þungu fargi. Hann þekkti hina andlegu örbirgð mannlegrar kynslóðar og þrá henn- ar eftir frelsara. En hvernig átti að hrífa mennina frá valdi glötunarinnar? Aftur og aftur endurómuðu fyrir Gyrum hans orð skírarans: „Þetta er Hann.“ Til þess að öðlast svar, varð hann að sökkva sér niður i hin dýpstu djúp síns innra manns. Til þess leitaði hann út í einveru og fastaði í 40 daga, eins og Mattheus segir frá í líkingarfullri helgisögu í guðspjalli sínu. Freistinga- Sagan segir í raun og veru frá þessum baráttumiklu hug- hrigðum í lífi Jesú, þessari háleitu og þjáningaþrungnu ihugun sannleikans, sem allir spámenn og trúarhöfundar Verða að heyja, áður en þeir hefja starfsemi sína. Fyrir handan Engedí lá snarbratt einstigi upp í helli. Þegar komið var þangað upp, var eins og maður hengi yfir djúpinu. Langt niðri eygði maður víngarða og manna- hústaði; lengra burtu sást Dauðahafið og eyðifjöllin í Móab. Þama settist Jesús að og hafðist þar við hina 40 fisga freistingartímabilsins. Þar birtist honum í sýn öll fortíð mannkynsins. Róm var sigurvegarinn mikli, og sýndi það í greinilegri mynd, sem Persneskir vitringar höfðu kallað ríki Ahrimans, en spá- menn Gyðinga kölluðu ríki Satans, dýrsmerkið, goðhelg- Un vonzkunnar. Myrkur grúfði yfir mannkyninu, þessari sálu jarðar. Israelsþjóðin hafði fengið það hlutverk með ^ióse, konunglegt og prestslegt, að opinbera trú föðurins °g hins hreina anda, og leiða hana til sigurs með því að kenna hana öðrum þjóðum. Höfðu nú konungar hennar °g Prestar fullnægt þeirri köllun? Spámennirnir voru þeir einu, sem þetta var ljóst, og þeir svöruðu einum munni neitandi. Israel lá í fjörbrotum í faðmlögum Rómaveldis. Átti nú að reyna að gera uppreisn, eins og svo oft áður, eins og Farísearnir vildu enn, og reyna að endurreisa tim- anlegt veraldarríki Israels með hervaldi? Átti hann að koma fram sem arfþegi Davíðs og segja með Jesaja: „Ég ^il kremja þjóðimar í sundur í reiði minni, ég vil trufla
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.