Kirkjuritið - 01.06.1966, Qupperneq 61

§váfnir Sveinbjarnarson:
Sterkasti þátturinn
Sýrtóduserindi flult í útvarp 22. júní 1966
GóSir hlustendur! Mál þa3, sem Iiér verður gert að lmgleiðingar-
efni, er ekki af nýjungasviðinu, bótt ýmsir þættir þess kunni að
skipta nokkuð um svip með nýjum og breyttum tímum svo sem
flest annað á jörðu bér.
»Kynslóðir koma, kynslóðir fara, allar sömu ævigöng“. Fram-
vmda lífsins heldur áfram göngu sinni án afláts. Einn blekkur-
lr,n tekur við af öðrnm í liinni miklu mannlífsför. I binni óslitnu
keðju verður enginn lilekkur frá öðrum skilinn, ekki skoðaður
einn sér og ekki allur séður nema grannskoðuð séu tengsl hans
0K snertiflötur við binn næsta. Og þá kemur í Ijós að bver hlekk-
l,r lagar sig eftir þeim næsta, þegar á festina reynir og til lengdar
lætur.
Þó að líking sem þessi, geti í stærstu og grófustu dráttum túlk-
:'ð för kynslóðanna, tengsl þeirra og skipti, fer því vitanlega
fjarri að bún lýsi öllu því, sem á þeim víðavangi gerizt og til
kernur. En bún felur samt í sér kjarna þess lögmáls, sem um
hessi efni gildir og ekki lætur að sér liæða, sé gegn boðum Jiess
,)rotið. Því það fellur ekki úr gildi þó reglunni sé raskað og færir
e^ki heldur sjálfkrafa til sama vegar það, sem aflaga fer, —
I'eldur er sjálfu sér samkvæmt miskunnarlaust. Þegar einn
I'lekkurinn aflagast kemur það ólijákvæmilega niður á þeim
naesta. Á sama bátt fvlgir, að sjálfsögðu, bót betrun og vöxtur
' exti í þeim, sem til beilla borfir.
Okkur öllum, sem byggjum þetta land, ætti ekki að vera
ékunnugt um þetta lögmál eyðingar oguppgræðslu, sem ekki að-