Kirkjuritið - 01.04.1971, Qupperneq 16

í fermingum verði góð. Þau telja m.
ö. o.( að betur nóist til barna eða
unglinga ó þessum aldri heldur en
síðar. Æskilegt vœri, að frœðsla í
kristindómi fœri fram í öllum aldurs-
flokkum fram að fermingu, þótt
henni yrði seinkað.
María hyggur, að erfitt geti orðið
að koma frœðslunni við. Margir
kennarar vilja fella kristindóms-
frœðslu algerlega niður í barnaskól-
um. Búast mœtti því við, að prestar
yrðu að taka við henni, en erfitt yrði
fyrir þó að anna henni, því að fjöld-
inn er svo gífurlegur í stórum sókn-
um.
Tómas: Á meðan ríki og kirkja eru
sameinuð, ó kristindómsfrœðsla full-
an rétt ó sér í skólunum, og hana
œtti alls ekki að fella niður.
María: Það er nú samt mikið rcett
um að fella hana niður.
Sr. Ólafur: Er ólga í Kennaraskól-
anum út í þessa grein sem frœði-
grein?
María: Nei, ég held, að það sé
aðallega hrœðsla hjó okkur við að
taka að okkur þessa frœðslu. Við
teljum þetta vera það mikilvœgt og
efumst kannski um, að við getum
skilað þessu eins og vera ber.
Sr. Ólafur: Miðast þessi afstaða
þó við virðingu fyrir kristinni trú?
María: Jó, ég tel það. Við viljum
ekki fara með rangt mól.
Enn er minnzt ó guðfrœðinema
og spurt, hvort ekki yrði hollur og
góður liður í nómi þeirra að aðsfoða
presta við frœðsluna.
— Nú skuldbindur skírn til
kristinnar frœðslu.
Mundu foreldrar ef til vill hika
við að lóta skíra börn sín, ef sú
breyting yrði t. d., að frœðsla
og ferming fylgdust ekki
alveg að?
Helgi: Yrði viðhorfið ekki það sama
og við fermingar: Foreldrar létu
skíra barnið eftir vananum? — Nótt-
úrlega gœti verið örlítil trú þar ó
bak við.
María: Ég tel, að foreldrar telji í
rauninni skyldu sína að lóta skíra
barn, til þess að engum dyrum sé
lokað fyrir því m. a., þegar kemur
að fermingu. Án skírnar yrði það
ekki fermt, og þar vœri þó hindrun.
Sr. Ólafur: En gera foreldrar sér
grein fyrir, hvað þeir eru að gera,
þegar þeir lóta skíra börn sín?
Tómas: Ætli þeir ólíti ekki bara,
að verið sé að gefa barninu nafn?
Hin eru honum sammóla, — felja
jafnvel, að 90—95 af hundraði for-
eldra líti þannig ó.
María: Það þyrfti að vera frœðsla
fyrir foreldra.
Sr. Ólafur: Einmitt. Þessi bylting,
sem þið eruð að tala um, hún þyrfti
að byrja hjó unghjónunum.
Tómas: En verði nú fermingin fœrð
aftur, kemur þó ekki meiri hugsun?
Þetfa fólk fœrist þó nœr giftingar-
aldri, og eithvað kynni að vera eftir,
þegar kœmi að fyrstu skírn.
Sr. Ólafur: Því meiri sem frœðslan
er, þeim mun meiri líkur eru vitan-
lega til þess, að fólk verði óbyrgt í
afstöðu sinni.
G. Ól. Ól.
14