Kirkjuritið - 01.04.1971, Blaðsíða 99
Qr^r ^ennslubœkur í trúarbragðasögu. í ann-
um ^eirra ^efur hann skrifað 90 blaðsíður
Qn and-kristin viðhorf, en annar guðfrœðing-
Jes^ ^efur ^ins ve9ar skrifað 12 síður um
urnUrn‘ ^ar er m. a. dregið í efa, að sög-
hann ^ra^averk Jesú séu sannar. Og
nn skrifar heilar tvœr línur um upprisu
Jesu 09 himnaför!"
hT7^IR ALKIRKJURÁÐIÐ kristniboð
Handan járntjalds?
nokkraUr<h^'^ a^va3 síðastliðið haust að styrkja
móti 1 09 kreyfingar, sem berjast ó
rœða yn^attarnisrétti. Er hér einkum um að
200 0nn'mt°l<' ' Afríku, og voru þeim veittir
dollarar. Fjórveiting þessi vakti mikl-
Qr fmrœður.
o n * • kefur Ktistniboðið hand-
on J ° r n f i a I d s farið fram ó jafnhó-
Monr J V'^ AiKirkiuráðið. Norski biskupinn
bojj0 Ki°rderval hefur fyrir hönd Kristni-
kvcsm^ S£.nt Hr' ^u9en C. Blake, aðalfram-
Krj astj°ra' bréf, þar sem segir m. a.:
vekja 'Stn'l3o3lð handan járntjalds vill hér með
sem ^9Í' Alkirkjuráðsins á þvt misrétti,
kluta Lruarsarnfel°9 í hinum kommúniska
' hönd e'mS'nS 6'9a v'3 a3 ^aa' ''/<er
iýsinguUnUm Lleirnildir með nákvœmum upp-
leytj ;m' 09 Þœr verið birtar að miklu
eienn s a9bi°ðum. Samkvœmt þeim verða
sóknir ° ■ ^°ia tlre'nrcEi<tað misrétti og of-
fare'draremh9l9U..S°kir sinnar. Kristnir
þess a5 verið sviptir rétti sínum til
'ofsverða *PP b°rn S'n' enda Þótt Þau Sir,ni
vai^m e^. un' Æskumenn, sem mega ekki
fannolr- V'ta' eru ^œrr>dir til langvarandi
að þeiISVlStar' emun9ís fyrir þann ,,glœp'‘,
sinnar ' r^nc*u a^ starfa að útbreiðslu trúar
í ým. rist' ^iii<ar ofsóknir hafa staðið yfir,
Vmsum myndum, í meira en 50 ár.
ista< le fUm/. ^irvald í löndum kommún-
inn er h• ° iri<Íunni að starfa. Kristindómur-
u® ö|| fr'S Ve^ar ^ki þolaður, enda er bönn-
°9 leyfðUar*e9 Starfsemi utan hirnia skráðu
flVer lœt ° ?pÍnÍDeru Quðsþjónustuhalda. Og
einunak ^ S6r nœ9i° a^ vera kristinn maður
Vér -..,nnan ,Veg9Ía guðshússins?
UrT* hér PU ken<Ja a heimildir og vekj-
U Thant atil^gii a h'na langa bréfi, sem
Var RnA Qr Sent I' ágúst 1967). Sendandinn
œtt'ngja þeirra, sem eru í fangels-
um. Einnig skal bent á bréfið frá 1453 kristn-
um, rússneskum mœðrum (marz 1969) og
ný|u bréfin frá Sovétríkjunum, þar sem er ná-
kvœm skrá yfir kristna menn, sem hafa verið
fangelsaðir (nóv. 1970). í öllum þessum heim-
ildum er getið nafns og heimilisfangs þeirra,
sem verða að þola mismunun og ofsóknir og
jafnvel dauða. I bréfum sínum segjast kristn-
ir Rússar setja von sína á hinn vestrœna heim,
með því að málaleitun þeirra við sovézk yfir-
völd hefur aldrei verið sinnt.
I viðtali, sem prentað er í blaðinu Várt
Land 13. okt. 1970, hafið þér sagt, hr. fram-
kvœmdastjóri, um þau samtök, sem Alkirkju-
ráðið hefur veitt aðstoð, að ,,ef um hefði
verið að rœða hópa, sem berðust gegn sömu
vandamálum í Austur-Evrópu, myndu þeir
einnig njóta stunings, vœri farið fram á slíkt.
Alrœðisstjórnir kommúnistalandanna koma í
veg fyrir, að þessir kristnu menn, sem þola
misrétti, leiti sjálfir stuðnings. Þessar stjórnir
hindra einnig, að þeir geti bundizt samtökum
af nokkru tagi, sem geti unnið að því, að
endir verði bundinn á misréttið.
Kristniboðið handan járntjaldsins leyfir sér,
fyrri hönd þessara kristnu brœðra og systra
— þau skipta hundruðum þúsunda — að snúa
sér til Alkirkjuráðsins með beiðni um 200.000
dollara aðstoð þeim til hjálpar.
Það yrði til einskis gagns að veita hinum
opinberu kirkjum slíka aðstoð, með því að
hin guðlausu yfirvöld fylgjast nákvœmlega
með öllum tekjum, sem þessum kirkjum kunna
að áskotnast.
Því fé, sem oss verður veitt, verður varið
til þess að prenta Biblíur og Ný|a testamenti,
en á þeim er ólýsanlegur skortur vegna af-
stöðu hinna guðlausu yfirvalda. Auk þess
verður það notað til þess að hjálpa þeim,
sem eru ofsóttir, og fjölskyldum þeirra.
Vér efumst ekki um, ef Alkirkjuráðið réttir
líðandi brœðrum og systrum hjálparhönd á
þennan hátt, að það yrði þeim til styrktar
og uppörvunar í þeim ofsóknum, sem þau
verða að þola vegna trúar sinnar og sann-
fœringar". (Várt Land).
FRÁ KRISTNIBOÐI í ÍSRAEL
í upplýsingum kristniboða frá ísrael segir, að
í landinu séu 72 þúsund kristnir menn í 24
kirkjudeildum og trúarsamfélögum. Talið er,
97