Kirkjuritið - 01.04.1971, Blaðsíða 29

ÚR PÍSLARSÖGUNNI
Og þegar þeir höfðu sungið lofsönginn, fóru þeir út til Olíufjallsins.
Og þeir komu í garð, er heitir Getsemane, og hann segir við lœri
sveina sína: „Setjist hér, meðan ég fer burt og biðst fyrir, biðjið að
þér fallið ekki í freistni*1. Og hann tók að skjólfa og lóta hugfallast. Og
hann segir við þó: „Sól mín er sórhrygg allt til dauða, biðið hér og
vakið með mér“. Og hann gekk lítið eitt lengra ófram, hér um bil sfein-
snar, féll fram ó ósjónu sína og bað, ef það vœri mögulegt, að sú stund
liði fram hjá sér. Og hann sagði: „Abba faðir. Allt er þér mogulegt, tak
þennan bikar frá mér, þó ekki sem ég vil, heldur sem þú vilt . Og er
hann kom aftur, hitti hann þá sofandi, því að augu þeirra voru yfir-
komin af svefnþunga, og þeir vissu ekki hverju þeir skyldu svara hon-
um. Og hann yfirgaf þá og fór enn á burt og baðst fyrir í þriðja sinni
og mœlti hinum sömu orðum. Þá birtist honum engill af hirnni, sem
styrkti hann. Og er hann var í dauðans angist, baðst hann enn akafar
íyrir, en sveiti hans varð eins og blóðdropar, er réllu á jörðina. Og
er hann stóð upp frá bœninni og kom til lœrisveinanna, hitti hann þá
sofandi af hryggð. Og hann sagði við þá: „Sofið þér enn og hvílist?
Sjá stundin nálgast, og mannssonurinn er framseldur í hendur syndara.
Og hermennirnir fóru burt með Jesúm inn í landshöfðingjahöllina og
söfnuðu um hann allri hersveitinni. Og þeir afklœddu hann og logðu
yfir hann skarlatslita kápu, fléttuðu kórónu af þyrnum og settu á höfuð
honum, og reyrstaf í hœgri hönd honum, féllu á kné frammi fyrir hon-
um, hœddu hann og sögðu: „Heill vertu Gyðingakonungur". Og þeir
hrœktu á hann, tóku reyrstafinn og slógu hann í höfuðið og féllu a kne
og veittu honum lotningu. Og þeir fœra hann til staðar, sem heitir
Golgata, og krossfestu hann þar og illvirkjana, annan til hœgri handar,
en hinn til vinstri handar og Jesúm í miðið. Rœttist þa ritnmgin, sem
segir: „Með lögbrotsmönnum var hann talinn“. — Það var þnðja stund
er þeir krossfestu hann, en Jesús sagði: „Faðir fyrirgef þeim, þvi að
þeir vita ekki hvað þeir gjöra“. — En þeir, sem framhjá gengu, lastmœltu
Jesú, skóku höfuð sín og sögðu: „Hó, þú, sem brýtur niður musterið og
feisir það á þremur dögum. Bjarga nú sjálfum þér og stíg niður af
krossinum11. Sömuleiðis hœddu hann œðstu prestarnir sín á milli, ásamt
frœðimönnum og sögðu: „Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann
ekki bjargað. Ef hann er Kristur Guðs hinn útvaldi konungur ísraels, þá