Kirkjuritið - 01.04.1971, Blaðsíða 33

þeim viðtöku, sem skírðum
ristnum mönnum, með handayfir-
°9ningu og bœn ósamt friðarkossi.
,essi viðtaka biskupsins nefndist
rerming.
^vo sem nefnt hefir verið stóð þessi
Sl asti undirbúningstími í um það
' 3 vikur fyrir páska og mun svo
^afa verið allt frá 2. öld til 4. aldar.
ann hófst á miðvikudaginn eftir 4.
sannudag i föstu, eins og nú er hátt-
a • Voru þá skírnarþegar valdir. Hin-
ar rómversku messubœkur bera
greinilega menjar upphafs þessa
undirbúningstíma. Guðspjall þessa
mi vikudags er um það, er Jesús
9e ur sýn þeim, er blindur hafði ver-
tra tœðingu. Þetta efni var heim-
œrt til skírnarinnar. Þeir, sem kjörn-
voru til skírnar voru „kallaðir frá
myr r' til hins undursamlega Ijóss“,
svo notuð séu orð Fyrra Péturs-
re S' Skírnin var nefnd uppljómun
" Uminatio". Allir textar þessa dags,
m' v'kudagsins, benda með einhverj-
Um hcetti til skírnarinnar, sem fyrir
Vum ^ stóð. í messuupphafinu er
e9ar í stað bent á þessi miklu um-
skipti:
er eg auglýsi heilagleik minn
n yður mun eg samansafna yður
Ur öllum löndum: og eg mun
stökkva hreinu vatni á yður og
reinsa yður af öllum óhreinleika:
°9 le99ia yður nýjan anda í
orjost.
Eg v'^ vegsama Drottinn alla
'ma: œtíð sé lof hans mér í munni.
a í þrepsöngnum, söngnum milli
p,stlls °g guðspjaiis:
Komið börn, hlýðið á mig, eg vil
kenna yður ótta Drottins: Lítið til
hans og verðið upplýstir, og and-
lit yðar skulu ekki blygðast.
Þegar þessi alvara öll og strang-
leiki eru íhuguð um val þeirra, er
skírn skyldu hljóta, ber að minnast
þess, að kristnir menn voru ofsóttir
á þessum tíma. Hér komst því ekki
hálfvelgja að, því að hún hefði kall-
að á lastmœli gegn hinu kristna sam-
félagi, lastmœli þeirra, er voru óvin-
ir þess. Kristnir menn vildu ekki, að
samfélag þeirra yrði fyrir lasti vegna
veiklyndis. Hér verður og séð ástœð-
an fyrir því, hve margir héldu fast
við trú sína á ofsóknartíma og guldu
líf sitt fyrir. Staðfesta hinna kristnu
manna var einkenni trúar þeirra.
Atferli hins kristna almennings
Hvað aðhafðist svo hinn kristni al-
menningur á þessum undirbúnings-
tíma trúnemanna? Hann tók þátt í
trúariðkunum og föstu „hinna
kjörnu". Þannig varð þessi tími, sem
brátt var nefnd fasta, eins konar
endurhœfingartími allra trúaðra
kristinna manna. Eftir því sem stund-
ir liðu fram, var lögð enn meiri
áherzla á þátttöku hins kristna al-
mennings. Á fjórðu öld, ofanverðri,
þegar klausturhreyfingin fer að láta
til sín taka, og einkum í Austurkirkj-
unni, var farið að leggja mjög að öll-
um kristnum mönnum að taka þátt
í föstunni með trúnemunum, þeim
kjörnu til skírnar, sömuleiðis að taka
þátt í kennslu þeirra. Á þessum
31