Kirkjuritið - 01.04.1971, Blaðsíða 22
Rétt þótti aS leita ólits reynds
skólamanns um vandamól fermingar
og fermingarundirbúnings.
VarS Ásgeir GuSmundsson, skólastjóri
Hlíðarskóla góðfúslega við þeirri
ósk að svara spurningum um efnið
1. Er fermingin or&in hégómamúl,
a& y&ar dómi?
Spurningunni svara ég bœði jót-
andi og neitandi. Neitandi vegna
þess undisbúnings, sem unglingar
verða aðnjótandi í göngu sinni til
presta ókveðinn tíma fyrir fermingu,
svo og vegna sjálfrar fermingarinnar,
en játandi vegna alls þess umstangs
og tildurs, sem hleðst utan á sjálfa
athöfnina.
Þegar börnin koma í skólann að
lokinni fermingu, mörg hlaðin dýr-
indis skrauti, og umrœður snúast
mest um gjafir, sem skipta tugum
þúsunda og veizlur, gengur stundum
fram af okkur kennurum.
Örlœti foreldra, vina og vanda-
manna í tilefni þessa dags er í mörg-
um tilfellum hóflaust og ekki í neinu
hlutfalli við efnahagslega mögu-
leika.
Vegna umstangsins tel ég því að
athöfnin sjálf, fermingin, falli gjör-
samlega í skugga og sé því nánast
hégómamál hjá all mörgum.
2. Ví&a er svo komiS, a& fermingar-
frœ&sla og skóli rekast á. Er til hent-
ug lausn þess vanda a& y&ar dómi?
Ég vil ákveðið leggja til, að ferm-
ingu sé frestað um eitt ár, þ. e. hún
fari fram á því ári, sem unglingar
verða 15 ára og jafnframt að aðal-
fermingartíminn verði fluttur frá vori
til hausts.
Þetta vil ég rökstyðja örlítið nánar.
a. Þrettánda aldursárið er mi kill
breytingatími í mörgu tilliti. Nemend-
ur hafa lokið barnaskólanámi og