Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 29

d svetningag0ða hefði varla verið
árUr^ar' ° því svelli, hefði hún haft
' °9 hvatvísi til þess að geysa
Urn heilög efni sem þar var gert.
^ 1 dœmi sem þessi sýna, að
I a en lítið skortir á kristna upp-
ag'ngu ' landinu. Vér heimtum ekki,
, kfistin kenning sé óumdeild,
iUrns1' ekki þess, að menn Ijái
t.nn' þe9Íandi samþykki. í engu til-
q ®r þirkjan hafin yfir gagnrýni.
fá^ -^n ^er'r ekk' kröfu til þess að
h
liti
að
vera ein og alvöld á hinum
ndlega vettvangi. Fjarri því. Vér
s ium frelsis fyrir allar skoðanir.
Auk heldur
Jr er engum bugað út úr
ha^0^1 satnuá' vegna skoðana, ef
kri
Q.nn v'h þar vera. En hitt er sann-
-n kfafa, að menn virði sjálfa sig
fyr' m'^s' þeir geri sér grein
l nr i3vh sem þeir eru að rœða um,
efry0^ ^e'r iata ^ s'n ^eyra um mal"
ist ' i,56171 °®rum eru heilög, og ger-
e ki til þess að opinbera algeran
°vltasknr, - I ■ r , .
I _ r'aP | þeim efnum, sem þeir
e99ja dóma á.
Nú
er hafinn hér á landi sterkur
þ ° Ur fyrir nýjum átrúnaði af mú
agIT'rne^skum uppruna, Bahai. Er svo
þagne^ra sem furðu mörgum finnist
i fremur áreynslulítið að ganga
þarSUrn atruna^' a hönd og sverja
Ekk ^6^ Ser ^rist og truna a hann.
ne|t' er um a® fást og ekki er það
sakarefni í mínum augum, þótt
enn taki framandi átrúnað, e f um
s anr"áómlegt uppgjör er að rœða og
á nntceringu út frá viðhlítandi mati
0 rnaiavaxtum. En veit þetta fólk upp
hvað það er að gera? Gerir
er Ser 9rein fyrir þvl, hverju það
a hafna og hvað að gleypa? Ég
dreg það í efa. Og vaknar ekki spurn-
ing hér, sem snertir oss presta nœsta
mjög: Hvað er kennt í nafni kirkjunn-
ar og hvernig?
Hlutur skólanna
Kristin uppeldismótun er verkefnið,
sem vér höfum til íhugunar þessa
fundardaga og að því leyti verða
störf vor hér beint framhald þeirra,
sem upp voru tekin og unnin í fyrra.
Uppfrœðsla í kristnum sannindum er
undirstaða kristins uppeldis. Séu
menn ófróðir um undirstöðuatriðin
í kenningu Biblíunnar, ef allar þœr
forsendur, sem kirkjan reisir boðun
sína á, eru meira eða minna í þoku,
þá verður erfitt um alla skírskotun,
öll áhrif, einnig siðgœðisleg. Vér
hugsum að sjálfsögðu til skólanna í
þessu sambandi. Framhjá því verður
ekki komizt, að skylduskólar ríkisins
hafa fengið það hlutverk að móta
þjóð framtíðarinnar. Ég drap áður á
spurninguna um stöðu kirkjunnar sem
þjóðkirkju að því er snertir opinber
viðhorf og framkvœmd. Svarið við
þeirri spurningu fáum vér fyrst og
fremst með því að sannreyna, hvaða
sess kristinni trú er œtlað að skipa
í skólum landsins. Þar er atriði, sem
mjög sker úr í þessu efni. Nú er ég
sannfœrður um það, að mikill þorri
þeirra foreldra, sem gert er að fela
skólunum börn sín til forsjár á við-
kvœmu mótunarskeiði, óskar þess,
að börnin fái hjá kennurum sínum
frœðslu I kristindómi, að skólinn veki
þau til lotningar fyrir Guði og Guðs
orði, glœði hjá þeim nœmleika á
hið góða, fagra og fullkomna, sem
27