Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 88

Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 88
predikarinn verður að falla að. Það er ekki einu sinni til fyrirmyndar (mo- del) predikun. Hlutverk predikunar- skóla er að fó fram getu hvers ein- staklings, að fá það fram, sem hver einstakur getur orðið, að þroska hann eftir gerð sinni, að sjá hver máti hans er, hans sérstaki máti — og hvetja hann til að viðurkenna hann, ganga honum á hönd og efla hann. John Henry Newman hafði réttan máta, af því að það var John Henry Newman, sem var i predikunarstólnum. Dwight L. Moody hafði sömuleiðis réttan máta í predikun sinni, enda þótt máti hans vœri gjörólíkur rœðumáta New- mans, af því að það var Dwight L. Moody, sem var ,í predikunarstóln- um. Báðir John Henry Newman og Dwight L. Moody hentuðu þó senni- lega ekki King Street Methodist Church eða St. Agaiha's Little Market- town, þar sem þörfin er sennilega fyrir predikara, er boðar á einfaldan máta og óbrotinn og leiðir áheyrend- ur sína til trúar á Guð á einfaldan og óbrotinn hátt. Afleiðing þessa er, a ð g r u n d - völlurinn fyrir valdi pre- dikarans er persónu- I e g u r . Hann hefir ekkert vald til að reyna að vera einhver annar. Hann hefir engan rétt til að fara eftir einhverju mynstri né stafa úr ein- hverju móti, sem honum hefir verið þröngvað í eða verið ginntur í. Vald hans er ekkert, ef hann leggur ekki persónuleika sinn í predikun sína, því að það er aðeins önnur aðferð til að reyna að predika úr einhverju móti. Enginn getur þetta í venjulegri við- rœðu manna á meðal. Það er eitt- hvað bogið við það, ef maður er eitf í predikunarstólnum og annað á stétt- inni. Hann er þá alls ekki hann sjáIf' ur á báðum stöðum, og líkur eru 0 því, að hann sé ekki hann sjálfur 1 predikunarstólnum. Þar er hann leika hlutverk. Hann er leikari °9 sennilega leiðinlegur leikari, en leik' ari samt. Þá skortir predikunina vald- Hún gœti þó verið athyglisverð, og e' t. v. vakið undrun, en hana skortit vald. Vald (authority) er aðeins fyr,r hendi, þegar predikarinn er hann sjálfur. Hið fyrsta verkefni predikan' arskóla er að gera predikarann hce' an til að vera hann sjálfur. Höfu^ vandkvœði margrar nútíma predika11 Ido ar eru persónuleg höft, sem va fjörleysi, skorti á valdi og máttley5'; Lausn predikarans úr höftum er ekk1 það sama og það, að ögun sé ónan synleg. Þvert á móti. Því meir sen1 flóðgáttir persónuleikans eru opna^ ar, þeim mun meiri þörf er á ögun' Hömlulaus kraftur getur valdið eyð' leggingu. í predikunarstarfi er stöðu9 gát á orðum og orðasamböndurri nauðsynleg, orðalagi, rœðubygg'n^ og tilgangi, og á sama hátt er 9^ á framburði, hraða og áherzlu nC)U synleg, en þó ekki fyrr en predikahnri hefir losnað úr höftum, ekki fyrr hann hefir viðurkennt, að Guð öe' gert hann eins og hann er, ekki fyrr en hann hefir viðurkennt hjáIprceð|S verk Guðs, að andi Guðs getur aðei'1® notað hann eins og hann er, þvl andi Guðs er andi sannleikans að oð starfar ekki fyrir uppgerð og íátalcet1- Predikarinn verður að opna sig fVr' Guði. Aðeins þannig getur maðurin' uppgötvað sjálfan sig. Þannig verður 86
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.