Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 80

arerindinu til skila í hinu vísindalega
andrúmslofti, í upphafi 19. aldar, er
hann predikaði í Berlín fyrir hinum
menntuðu, er fyrirlitu trúna. Við s|ó-
um það hins vegar nú, að hann fól
Guð manninum á hendur, er hann
staðhœfði, að grundvöllur trúarinnar
vœri tilfinning fyrir Guði, en ekki
raunveruleiki hans og opinberun.
Á sama hátt virtist Barth tala það
mál, er 20. aldar maður skildi á ár-
unum eftir heimsstyrjöldina fyrri. Er-
um við nú viss um, að hann hafi
ekki úr lagi fœrt boðskap Biblíunnar?
Bultmann þráði öllu öðru framar að
ávarpa manninn, sem tilheyrði árun-
um eftir slðari heimsstyrjöldina, en
er það fagnaðarerindi Nýjatestament-
isins, sem hann boðar? Hins sama
má spyrja um þá Tillich og Bonhoef-
fer. Erum við a I g j ö r I e g a viss,
þrátt fyrir þá miklu áheyrn, sem
Robinson, biskup hefir fengið, að
hann hafi ekki dregið hið kristna
fagnaðarerindi niður í humanisma
með kristnu ívafi? I stuttu máli sagt:
Er sá Guð, sem boðaður hefir verið
„sem grundvöllur veru okkar", sá
sami og eini Guð, sem Biblían boðar,
einkum Gamlatestamentið, sá Guð,
er umgekkst manninn á persónulegan
hátt? Við verðum að virða þessa
menn. Þeir hafa komizt í vanda mál-
farserfiðleika, sem margir hafa forð-
ast, en það er alls ekki víst, að þeir
hafi unnið sigur á vettvangi t u n g u-
máls trúarinnar. Það er
stríð, sem sífellt verður að heyja að
nýju.
í þ r i ð j a I a g i þurfum við
að íhuga ritsafn Ritningarinnar. Við
þurfum þessa til að komast að raun
um, hvort einhver mœlikvarði er fyr,r
tungumál trúarinnar. Hvernig getum
við vitað, hvort tal einhvers manns
eða hóps manna, jafnvel þegar þe,r
predika, að því er virðist kristindom<
sé í raun og veru kristið tal? Til þeSS
að svara þessari spurningu víkjom
við aftur til 2. aldar.
Það hefir verið á það bent,
gnostikar fœrðu úr lagi merkingu
„kristinna" orða, eins og orðsin5
„faðir". Þetta var vegna þess tungu'
máls, sem þeir notuðu. Það er einmð
mikilvcegt að veita því athygli, a^
þeir notuðu mál trúarinndr'
enda þótt þeir fœrðu það úr lagi, el
þeir þýddu það. Hver er undirstað0
þessa máls? Hvernig vitum við, hva
er mál trúarinnar? Er til mœlikvarð1'
•X'P
sem hœgt er að ákvarða það meo-
Á tímum gnostikanna voru orð JesU
og postulanna, sérstaklega Páls °9
Jóhannesar, á vörum manna sem I'
andi geymd. Einnig hinar hebresku
ritningar í ritaðri geymd.
höfnuðu fljótt hinni s
geymd. Hún var þeim ónothcef. ÁJ'r
þekkja afstöðu Markions til Gamla
testamentisins. Tungumál trúarinnar<
sem var á vörum manna í hinurn
drottinlegu og postullegu orðum, v°r
viðtekið tungumál sem grundvöHur
predikunar gnostika. Mikilvœgt er a
veita því eftirtekt, að gnostikar vafU
vissir um þörf fyrir guðlegt tungurria '
Það varð að vera eitthvað til að þý^a'
Spurningin er hins vegar: Hvað e^
þetta „eitthvað"? Hver er rót þe5S.'
Hverjar eru takmarkanir þess? Hveri"
veittu því viðtöku? Það var vegf10
andófs gegn gnostikum, sem ritsö
Biblíunnar fór að taka á sig mynd °9
Gnostika'
íðarnefndu