Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 59

Kirkjuritið - 01.10.1971, Blaðsíða 59
°9 lífsþcegindi frá neðstu stéttum til inna efstu. Allt er þetta vestrœnni ^nningu þungur áfellisdómur. Vél- rr'enning nútímans hefur og stuðlað hnignun andlegrar menningar. erncEfing við vinnu og einhœfni i j“törfum er talin óheillavœnleg alhliða r°ska. Menn verða eins og tann- '° 1 vél, mjög leiknir og afkasta- J^'hlir á þröngu sviði, en að öðru Syti fákunnandi og vanþroskaðir. , breytt viðfangsefni efla aftur á ^oti hugsun og anda, sálarþrek og 71 sýni. Hér er á ferð háskalegt Vandamál hinna iðnvœddu þjóðfél- a9a. hQð sem nú hefur verið sagt á að H"1' iu Ieyti við vora þjóð. Að vísu h_ lafnvœgið hér e. t. v. meira milli !nnar ytri og innri menningar en a annars staðar. En annmarkarnir, ^6rn v'ð er að eiga, eru þó margir n,r sömu. [ kjölfar trúarlegrar hnign- nar kemur röð lasta og ódyggða. yr9ðarleysi, viðskipta- og fjármála- iin9, óráðvendni og óorðheldni, tildur °9 óhóf á flestum sviðum. Um- hiptin frá fátœkt og basli til velsœld- ar j x ^ Tormi skrauthalla oq lúxustœkja Hafa orðið of ör. - Si* aPóleón mikli lagði meir upp úr Sj er®iie9um kostum hermanna h;na en líkamlegu atgervi og vissi e a , hann var að fara. Sannleikurinn SemSa'.að vér verðum aldrei langlíf hér |Sia^fstCE® menningarþjóð nema sýn’ ciu9ancii einstaklingar, rétt- sig r' sannleikselskir, og trúar- og þjóð ð'le9a styri<ir' Líftaug þessarar r var undin úr tveimur megin- þáttum: Karlmennsku hennar og drenglyndi, sem runnið var henni í merg, og trúar- og siðgœðishugsjón- um kristindómsins. Þetfa tvennt gerði hana að andlegri atgerfisþjóð, svo sem rakið hefur verið hér að framan. Kristin trú hefur eflt mannkosti vora, og tendrað eld hugsjóna og afreka, svo að yfir oss rann hið glœsta menn- ingartímabil á 11. og 12. öld. Svo mun hún enn gera á 20. öld, fái hún meiri áhrif, sterkari tök í llfi landsmanna. Það skal játað, að þeir menn eru til, sem vilja samdrátt og niðurníðslu kirkju og kristni, sem sœju ekkert athugavert við það, þótt engin guðs- þjónustugerð fœri fram hér á 1000 ára afmœli kristninnar, sem ekki er orðið svo fjarri. Þessir menn eru ann- aðhvort óvitrir eða óhollir œttjörðinni og varla þarf kirkjan að óttast þá. Biskup landsins segir svo í hirðis- bréfi sínu: ,,Ég óttast ekki hið heita hatur á kirkjunni. Ég óttast hinn kalda kœrleika. Ef hún deyr út í einhverju landi, þá er það kulnuð ást vina hennar, sem deyðir hana." — Jesaja talar um það í riti sínu, að leyfar muni aftur hverfa. Vinir og unnendur íslenzkrar kristni eru þessar leyfar. Þeirra er að snúa saman bök- um, hefja sókn fyrir nýjum ve::ti og áhrifum kirkjunnar, gera sameigin- legt átak til þess að hún komist til fornrar virðingar og vegs í þjóðlíf- inu. Og þá getur runnið hér upp eins og á fyrstu öldum kristninnar, gróandi þjóðlíf með þverrandi tár, sem þroskast á guðsríkisbraut.------ 57
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.