Kirkjuritið - 01.12.1972, Síða 5

í GÁTTUM
Tuttugasta öld, hún er öld ungra manna, þeirra, sem breyta vilja og
bylta, horfa reiðir um öxl og skella skollaeyrum við skeggrœðum gam-
Qlla manna. Á slíkri öld er sjálfur Jesús byltingarseggur. „Hann hefði
einnig gripið til byssunnar." Og „Guð verður rauður.".—
Það er nú svo undarlegt. Jesús er ungur í hverri kynslóð. Það er líkt
°g menn eigi mjög erfitt með að átta sig á, að hann er nœstum tuttugu
Qlda. Og kirkjan, hún er ekki aðeins kirkja vor, heldur öllu frem-
ur kirkja allra þeirra kynslóða, sem eru milli upprisu hans og vor. —
Það er hrópað á nýja kirkju, nýtt fagnaðarerindi, nýja messu, nýja
siði, nýtt frelsi. Hinir ungu menn vilja ekki vera bandingjar vegna
Krists, heldur skœruliðar. En meira en nítján aldir eru liðnar frá því
Qð skrifað var: „Jesús Kristur er í gœr og ! dag hinn sami og um ald-
lrú' Hann er Alfa og Ómega.
Þess vegna hlýtur kirkja hans einnig að vera söm og fyrir öldum og
aIlt það annað, sem er hans og í honum. Þar með skal talin fœðing-
arhátíð hans, ennfremur hið gamla boðorð: Heiðra föður þinn og móð-
uh til þess að þér vegni vel og þú verðir langlífur á jörðunni. — Gcet-
Urr> að því, kristnir menn, hvar vér stöndum, þegar breyta skal
°9 bylta, — þegar rœtt er um nýja kirkjuskipan, þegar hrópað er á
nýjan kristindóm handa skólum, þegar krafizt er nýs siðferðis,
°9 mannhelgi og mannlíf eru í veði.
^að er orðtak á íslandi, að oft sé gott það, sem gamlir kveða. í hefti
^essu kynni að finnast það, sem sannar þá kenning, — m.a. predik-
Un um gamla kirkju, minningar og viðhorf roskins Árnesings og þátt-
Ur af guðfrœði Lúthers. Á það skal bent, að rit Lúthers um góðu verk-
ln er eitt hið merkasta um kristna trú og siðfrœði. Það er auðvelt og
Qðgengilegt öllum. Upphaf þess birtist í þriðja hefti þessa árs.
^uð gefi lesendum góðar hátíðir. — — G.ÓI.ÓI.
291