Jörð - 01.08.1931, Blaðsíða 90

88
RÖKKUKSKRAF
[Jörð
Rökkurskraf.
»Þ A Ð sem ég hvísla að yður í myrkrinu, skuluð þér
kunngera af þökunum«. (Mt. 10, 27).
í RÖKKRINU mýkjast hugirnir — og mætast.
Trúnaður kveikist; samúð er alin. Menn ræða efni, sem
eru of viðkvæm fyrir dagsljósið.
Vér gerum ráð fyrir að finna hvöt hjá oss framveg-
is, til að skrafa við góða vini og kunningja í rökkrinu
eilitla stund í senn.
Þegar þú því, lesari, sérð svolítinn þátt í heftinu undir
fyrirsögninni »Rökkurskraf«, þá ber þú helzt ekki við að
líta í hann, nema þú sért í skapi til að »sitja í rökkrinu«.
Munum við þá væntanlega gera að gamni okkar saman;
skrafa um hugboð, er ekki verða færðar sönnur á; og
hafa yfir hálfkveðnar vísur.
En þá myndum vér verða þakklátir, ef sú gifta yrði
yfir rökkurstundum þessum, að drepið yrði einstöku sinn-
um helgri hendi á hurð hjá okkur, — svo sem henda má,
þegar í einlægni er skrafað í rökkrinu, — og hvíslað í
eyra okkar orði, er festi rætur í hjartanu og knýði ókkur
upp á þökin, til að boða sannleika, sem okkur sjálfum og
ýmsum öðrum væri nýr og dýrmætur.