Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1925, Page 18

Eimreiðin - 01.10.1925, Page 18
302 VERTU H]A OSS EIMREIÐIN að ef þú áft einhverja veru í öðrum heimi, sem þú elskar, ef einhver vera er í öðrum heimi, sem elskar þig, þá er hún hjá þér á hinstu stundinni, þá heldur hún í höndina á þér, þegar þú stígur síðasta, mikla fótmálið. Vér vitum þetta úr þremur áttum. Vér vitum það af því, sem áreiðanlegir menn. sem gæddir eru skygnisgáfu, um allan heim, hafa borið vitm mm. Vér vitum það af þeirri vitneskju, sem fengist hefur, líka um allan heim, um það, sem deyjandi menn sjá. Og vér vit- um það loks af því, sem framliðnir menn hafa sjálfir sagt- sömuleiðis um allan heim. Það er ein af dásemdum annars heims, að ef þú elskar, þá er öllu borgið. *Vinir mínir! Ég er ekki prédikari. Eins og þið vitið, hefur ekki það hlutskifti fallið mér í skaut. Ég hef ekki þá þekk- ing á prédikunarfræði, að ég viti, hvort það þyki eiga við að segja svona margar sögur í prédikunarstól eins og ég hef sagt ykkur í kvöld. En mig langar til þess að lyktum að segia eina söguna enn. Ég hef ekkert mér til málsbótar annað en það tvent: að mér er auðveldast að láta uppi hugsanir mínar í söguformi, og að hinn mikli meistari vor sagði líka sögur til þess að skýra sitt mál — þær sögurnar, sem frægastar hafa orðið af öllum sögum, sem sagðar hafa verið í veröld' inni. Það er ekkert óvenjulegt við mína sögu. Hún er einn af þeim atburðum, sem alt af eru að gerast, en svo örðugí er að fá menn til að gefa nokkurar alvarlegar gætur að. En í mínum augum hefur hún að minsta kosti það sér til ágsetis, að mér er fullkunnugt um, að hún er sönn. Á einni af fyrirlestrarferðum mínum um Island sat maður um mig, þegar ég hafði lokið einu erindinu, og bað mig koma heim til sín. »Það hefur komið nokkuð fyrir mig, sem mig langar svo mikið til að fá að tala við þig um«, sagð' hann. Ég vissi, að mikið hafði fyrir hann komið. Hann var orðinn roskinn maður. Fyrir skömmum tíma hafði hann geng$ að eiga unga konu, sem hann unni heitara en lífinu í brjóst' inu á sér. Hann sá ekki sólina fyrir henni. Líf hans hafð’ alla æfi verið í meira lagi einstæðingslegt og gleðisnautt " þangað til þessi kona kom inn í það. Þá var það orðið a^ himnaríki. Og nú var hann búinn að missa hana eftir örstutt3 sambúð. Þetta vissi ég. Og þó að þetta sé nokkuð gömul oS
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.