Eimreiðin - 01.10.1925, Qupperneq 18

302
VERTU H]A OSS
EIMREIÐIN
að ef þú áft einhverja veru í öðrum heimi, sem þú elskar,
ef einhver vera er í öðrum heimi, sem elskar þig, þá er hún
hjá þér á hinstu stundinni, þá heldur hún í höndina á þér,
þegar þú stígur síðasta, mikla fótmálið. Vér vitum þetta úr
þremur áttum. Vér vitum það af því, sem áreiðanlegir menn.
sem gæddir eru skygnisgáfu, um allan heim, hafa borið vitm
mm. Vér vitum það af þeirri vitneskju, sem fengist hefur, líka
um allan heim, um það, sem deyjandi menn sjá. Og vér vit-
um það loks af því, sem framliðnir menn hafa sjálfir sagt-
sömuleiðis um allan heim. Það er ein af dásemdum annars
heims, að ef þú elskar, þá er öllu borgið.
*Vinir mínir! Ég er ekki prédikari. Eins og þið vitið, hefur
ekki það hlutskifti fallið mér í skaut. Ég hef ekki þá þekk-
ing á prédikunarfræði, að ég viti, hvort það þyki eiga við að
segja svona margar sögur í prédikunarstól eins og ég hef
sagt ykkur í kvöld. En mig langar til þess að lyktum að segia
eina söguna enn. Ég hef ekkert mér til málsbótar annað en
það tvent: að mér er auðveldast að láta uppi hugsanir mínar
í söguformi, og að hinn mikli meistari vor sagði líka sögur
til þess að skýra sitt mál — þær sögurnar, sem frægastar
hafa orðið af öllum sögum, sem sagðar hafa verið í veröld'
inni. Það er ekkert óvenjulegt við mína sögu. Hún er einn
af þeim atburðum, sem alt af eru að gerast, en svo örðugí
er að fá menn til að gefa nokkurar alvarlegar gætur að. En
í mínum augum hefur hún að minsta kosti það sér til ágsetis,
að mér er fullkunnugt um, að hún er sönn.
Á einni af fyrirlestrarferðum mínum um Island sat maður
um mig, þegar ég hafði lokið einu erindinu, og bað mig
koma heim til sín. »Það hefur komið nokkuð fyrir mig, sem
mig langar svo mikið til að fá að tala við þig um«, sagð'
hann. Ég vissi, að mikið hafði fyrir hann komið. Hann var
orðinn roskinn maður. Fyrir skömmum tíma hafði hann geng$
að eiga unga konu, sem hann unni heitara en lífinu í brjóst'
inu á sér. Hann sá ekki sólina fyrir henni. Líf hans hafð’
alla æfi verið í meira lagi einstæðingslegt og gleðisnautt "
þangað til þessi kona kom inn í það. Þá var það orðið a^
himnaríki. Og nú var hann búinn að missa hana eftir örstutt3
sambúð. Þetta vissi ég. Og þó að þetta sé nokkuð gömul oS