Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1939, Side 29

Eimreiðin - 01.10.1939, Side 29
eimreiðin DRAUMARNIR RÆTAST 373 — Jæja, hugsaði Þórður. Síldin réttir það eflaust við. En síldin brást um sumarið. Það var þungt tap ofan á hitt. Ham- ingjuhjólið var snúið. Erfiðleikarnir hlóðust upp. Það var eins °g ekkert vildi lánast honum framar. Eftir skamman tíma átti Þórður Jónsson ekki aðrar eignir en íbúðarhúsið, sem var leigt út til hálfs, og mótorkútter, sem hann sjálfur tók formensku á, og framtiðarstaða Vals var orðin gamall draumur. Atvinnulíf þorpsins dróst saman. Það var að verða útdautt pláss, eins og fyrir tíma Þórðar. Enginn, sem Valur leitaði til, hafði not fyrir verzlunarþeklc- mgu hans, svo hann gekk nú að allri algengri vinnu. Og nú fyrst tók að gera alvarlega vart við sig löngun hans til að verða listmálari. Hann var orðinn ákveðinn í því. Hann skyldi verða það. Og hann tók að leita upplýsinga um, hvað slikt nám mundi kosta erlendis. Það var dýrt, en samt, hann skyldi. Og hvern eyri, sem hann gat, lagði hann til hliðar. Hann gekk að allri vinnu sem gafst, og hægt, ofur hægt, söfn- uðust krónurnar, sem áttu að hjálpa honum til að láta draum- ana rætast. Það var dag nokkurn skömmu eftir að Valur fór í höfðann, til að kveðja hinar fornu slóðir, að gerði afspyrnu rok. Hann hafði verið að sækja í sig veðrið frá þ\d um nóttina, °g er á leið daginn var veðurhæðin orðin svo mikil, að vart var stætt milli húsa. Fjörðurinn var hvítfyssandi brimlöður, svo langt sem augað eygði, og vindhviðurnar báru með sér alt lauslegt, sem utanhúss var i þorpinu. Smáskúrar, sem eigi voru rammlega bygðir, hrundu eins og spilaborgir, og sprekið úr þeim barst langar leiðir. Á legunni voru nokkrir opnir vélbátar, róðrarbátar og mótorkútter Hórðar Jónssonar. Þegar um morguninn höfðu nokkrir hinna smærri og veikbygðari báta sokkið, eða slitnað upp og þá rekið á land. Og eftir því sem á leið daginn og veðurhæðin ^oagnaðist, fækkaði bátunum á legunni. En ekkert varð að gert. Undir kvöldið var þar enginn eftir nema mótorkútterinn, sem var að sjá eins og leiksoppur milli holskeflanna, en loks huldi 1T|yrkur alt útsýni, svo ekki varð lengur fylgst með baráttu hans við náttúruöflin.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.