Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1959, Page 54

Eimreiðin - 01.07.1959, Page 54
196 EIMREIÐIN „Ojæja,“ segir hún og hellir aftur kaffi í bollann sinn. „Þetta er annars allra bezta kaffi.“ Hún drekkur niður í hálfan bollann og tekur síðan aftur pípuna upp úr vasa sínum, treður tóbakinu hægt og gætilega í hana, kveikir í henni og leggur brunnu eldspýtuna á und- irskálina. Hún ætlar að drekka molakaffi með pípunni. „Það er nú annars mesta furða, hvað hann hjarir,“ segiv hún í áframhaldi hugleiðinga sinna og blæs stórum reykjar- mekki út í baðstofuna. Svo verður þögn, en í þögninni er eins og ósögð orð svífi í loftinu og geri það þungt, svo að manni verður erfitt um andardráttinn. Telpan heldur áfram að vefa með nálinni sinni undir þráð, yfir þráð, undir þráð, áfram og áfram í sífellu og þorir ekki að líta upp. Hún heyrir, að aðkomukonan lýkur úr bollanum og heldur síðan áfram að reykja. Snörlið í pípunni og blást- urshljóð, um leið og hún andar frá sér reyknum, eru einu liljóðin, sem heyrast, fyrir utan tik-tak-ið í klukknnni. En jDessu heldur ekki lengi áfram, því að bráðlega er hún búin úr pípunni. Þá slær hún aftur öskuna úr henni og stingur henni svo í vasann. „Og þú ert búin að fá nýja vinnukonu sé ég er,“ segir hún. „Þorgerður yngri hefur ekki tollað lengur en til krossmess- unnar. Ja, ekki skal ég lá henni það. Það er þó heldur skárra hjá Kristínu systur en hérna, hvað sem öðru líður.“ Ekkert svar. Aldrei á ævi sinni hefur telpan vitað aðra eins gestkonm og aðrar eins viðtökur. Það liggur við, að hún verði fegin, þegar konan stendur upp og býst til ferðar. Hún biður að heilsa Jónatan og kastar kveðju á alla sameiginlega. Svo fer hún út, eins og hún kom, ein og fylgdarlaus. Þegar hún er komin út á hlaðið og sést fara niður traðirn- ar, stendur Þorgerður upp. Tekur bollabakkann af borðinu og fer með hann fram í eldliús. Hún kemur óðara inn aftur, og telpunni til mikillar undrunar tekur hún ábreiðuna af rúminu, þar sent gesturinn sat, og liristir hana út. um stafn- gluggann. Síðan sækir hún kúst og sópar burt öskunni al gólfinu og deigan klút og þurrkar af borðshorninu, þar sem
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.