Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1938, Qupperneq 61

V. Líkamlegt uppeldi og líkamsrækt.
1. Líkamlegt uppeldi. Þá er fyrsi að hyggja að hinu likam-
lega uppeldi barna vorra. Markmiðið með hollu og góðu
likamlegu uppeldi er fyrst og fremst það, að halda við eðli-
legri heilbrigði barnsins, en í annan stað að herða það og
stæla, ef það er sjúkt eða veilt. En markmið leikfimi og
iþrótta er á annan hóginn að vinna á móti veilum i líkams-
byggingu, en á liinri bóginn að þjálfa líkamann svo, að hann
verði til flestra hluta fær, en ekki til trafala og byrðar, eins
og hann verður svo mörgum manninum á fullorðinsárun-
um, oft, en þó ekki altaf, af þvi, að hann hefir verið af-
ræktur í æsku.
2. Fyrstu árin. Þar er þá fyrst þess að gela, að móðirin
ætti að hafa barn sitt á brjósti að minnsta kosti 4—6 fvrstu
mánuðina, því að ekki getur hollara fæði fyrir nýburann
framan af ævinni og raunar allt fyrsta árið en móðurmjólk-
ina. Þá á að venja barnið þegar á unga aldri á lireint loft,
heilnæmi í mat og drykk, böð og annað hreinlæti. Enn frem-
ur á að venja börnin á hirðusemi og reglu og varast að láta
þau verða of héimtufrek. Þá ber þegar á unga aldri að
venja börnin á háttprýði og hæversklega framkomu, en á
því vill verða, eins og síðar skal drepið á, ærinn misbrestur
hjá oss. Gotl er þó, að börn fái að leika sér, ef þau valda
ekki of miklu ónæði með því, og varast skal að bæla börnin
um of, hræða þau eða ógna þeim, og ekki skal refsa þeim,
nema í ýtrustu nauðsyn, ef þau vilja ekki hlýða, eða aðhaf-
ast eitthvað verulega ljótt og áfellisvert. Annars er leikur-
inn aðaístarf barna fyrstu æviárin. I honum lifa og hrærasl
þau.
3. Leikir barna og unglinga. Menn hafa ef til vill ekki gerl
sér það fyllilega Ijóst, að leikir barna fram eftir öllum aldri
eru ekki annað en nokkurs konar forskóli fullorðins-