Búnaðarrit - 01.08.1915, Blaðsíða 62

220
BÚNAÐARHIT
hafa séð norðanlands. Flestar eru forir þessar opnar
og auðsjáanlega heldar, því flestar eru hálffullar, enda
rignir ofan í þær í rigningum. Og þessar miklu opnu
forir eru venjulega rétt við húsvegginn, blasa stundum
við gluggunum úr góðum stofum. Þetta munu flestir
Norðlendingar kunna illa við og þykia það ærið óþrifa-
legt, þó því sé slept, að dæmi eru til þess, að börn og
jafnvel fullorðnir menn hafa álpast í forirnar og bókstaf-
lega druknað í þeim.
Því fer fjærri, að eg vilji áfella Sunnlendinga fyrir
það, að hafa komið upp forunum. Þær eru búmanns-
þing og ættu að vera á hverjum bæ, en helzt af full-
komnari gerð og með þaki yfir. Nei, forirnar eru ágætar,
en að eins eiga þær ekki að vera við bæjarvegginn. Þar
eru þær til mestu óþrifa, ekki sízt meðan þær eru opnar.
Jafnvel Sunnlendingar, sem eru vanir þeim, kannast við
þetta.
Hvað hefir nú komið mönnunum til að setja forir
sínar á svo óheppilegan stað ? Ekkert annað en þekk-
ingarleysi og gömul sveitarvenja. Á Norðurlandi eru líka
forirnar venjulega við bæjarvegginn, rétt hjá eldhúsinu.
Skólpinu er helt þaðan, venjulega eftir einföldum tréstokk,
út í forina. Menn kunnu lítt til þess að gera skólp-
pípur og veita skólpinu lengri leið. Forin varð þvi að
vera sem næst.
Nú er þetta breytt. Nú höfum vér lært steinsteypu,
og úr henni má gera góðar skólppípur, jafnvel upp í sveit,
og veita skólpinu eftir þeim hvert á land sem vera skal.
Það er ekki lengur nauðsyn á að hafa forina undir
bæjarveggnum. Nú á hún að flytjast hurtu, svo langt
burtu frá bænum, að enginn óþverri stafi af henni.
Skólpinu á að veita eftir pípum neðanjarðar, og það á
að renna neðarlega í forina, skamt frá botni. Forin á
að vera kringlótt, eins og brunnur, úr vandaðri stein-
steypu og helzt með steyptu þaki, og á því forardæla,
sem tæmir forina hreinlega og auðveldlega.