Búnaðarrit - 01.08.1915, Blaðsíða 33

BÚNAÐARRIT
191
með því, að hafa þær 80 metra langar. í töflunni á
bls. 171 sjáum við, að með 50 lítra vatnsmegni og 10
metra fallhæð má fá rúmlega 41/* hestöfl, en með 12
metra fallhæð má fá full 5 hestöfl. Nú kýs bóndinn
heldur að hafa pípurnar lengri, til þess að fá sem mest
rafmagn, þó kostnaðurinn verði nokkuð hærri. Geri
maður pípurnar 80 metra langar, verður stöðin að
standa hór um bil 200 metra frá bænum, og frá renslis-
skurðurinn frá stöðinni út í lækinn verður 40 metra iangur.
Samkvæmt töflunni á bls. 178 þarf pípuvíddin að vera
milli 17,5 og 20 sentimetrar, til þess að falltapið fari
ekki fram úr 12°/o af fallhæðinni. Þegar líkt stendur á,
ber ávalt að velja hærri töluna, og eiga því pípurnar í
þetta skifti að vera 20 sm. víðar.
Yelji maður spennuna 110 volt (sjá bls. 184), er
nauðsynlegt að gildleiki aðal-leiðsluþráðanna milli stöð-
varinnar og bæjarins sé 35 mm2. Gerði maður þræðina
mjórri, yrði spennutapið of mikið.
Hér skal þess getið, að til þess að styrkja eða veikja
segulpóla rafmagnsvéla, fylgir hverri vél segulstillir, og
má hafa nokkur áhrif á spennu vélarinnar með horium.
Hentugt er að hafa þennan segulstilli eða auka-segul-
stilli heima í bænum, til þess að geta, stilt spennuna
án þess að fara út í stöð í hvert skifti, en til þess þarf
2 auka-leiðsluþræði milli stöðvarinnar og bæjarins; þeir
þurfa að vísu ekki að vera nema 6 mm2 gildir, og má
hengja þá á sömu staurana sem aðal-leiðsluþræðina. I
þessari áætlun geri eg ráð fyrir, að segulstillirinn verði
hafður heima í bænum.
Þrumuleiðara er einnig nauðsynlegt að hafa á leiðsl-
unum, þótt þrumur séu hér sjaldgæfar.
Flutningskostnaður á efninu frá næstu höfn heim
til bæjarins er ekki tekinn með í áætlanirnar, því hann
er eins og menn vita mjög misjafn, alveg undir íjar-
iægðinni og veginum kominn, og getur hver bóndi bezt
áætlað hann sjálfur.