Búnaðarrit - 01.08.1915, Blaðsíða 15

BÚNAÐARIIIT
173
Stíflan þarf ekki að vera há, þó svo, að ofan við
hana myndist lygna, og plánkabrúnin í skarðinu verbi
lítiö eitt hærri en vatnsborðið fyrir neðan hana, eins og
sést á myndinni. Sé lækurinn mjög lítill, nægir að skarðið
sé x/s metri eða 50 sentimetrar á breidd. Sé lækurinn
nokkuð stór, skal gera það 1 metra og í vatnsmiklum
lækjum l1/? eða 2 metra. Stíflu þessa er bezt að gera þar
sem ekKi er mikill halli í Jæknum. Ekki þarf hún að
vera á þeim stað, sem hugsað er til að taka vatnið í
pípur; hún má vera hvar sem vera skal í læknum fyrir
ofan eða neðan, ef að eins ekkert vatn rennur í lækinn
eða úr honum þar á milli, því vatnsmegn lækjarins er
alstaðar á þeim kafla Jrið sama. En búa verður svo
um, að ekki leki með stíflunni, heldur fari alt vatnið í
gegn um stífluskarðið. í lygnunni, hér um bil 1 metra
fyrir ofan stífluna, skal svo reka niður hæl þannig, að
hann standi nákvæmlega jafnhátt eins og plánkaröndin
í skarðinu. Þar með er umbúnaðinum Jokið, og nú þarf
ekki annað en að mæla vatnsdýptina yflr hælnum.
Vilji maður gera stöðugar mælingar, getur maður
gert sér enu þá léttara fyrir með því að festa dálitla
mælistöng með metramáli ofan á hælinn, og þarf þá
ekki annað en að lesa dýptina af þessari stöng í hvert
skifti, sem mælingin fer fram. Þessa vatnsmælingu þarf
helzt að gera stöðugt í heilt ár, og lesa af stönginni í
hvert skifti, sem veruleg breyting verður á vatninu. Sé
aftur á móti að eins mælt einu sinni, þá skal þess vand-
lega gætt, að gera það þegar vatnið er sem minst.
Viti maður nú skarðbreiddina í stíflunni eða bunu-
breiddina, sem verður eitt og hið sama, og vatnsdýptina
á hælnum, þá má reikna út, hve mikið vatnsmegnið er.
Reglan verður þessi:
Margfalda bunuhreiddina með dýptinni og þá út-
icomu með kvaðratrótinni af dýptinni og deil síðan iit-
komunni með 55 eða margfalda hana með 0,018.