Hlín - 01.01.1959, Side 53

Hlin
51
— Við vorum þarna saman um 4 ára skeið. — Samvinna okkar
Bergljótar var í senn mjög mikilsverð og mjög ánægjuleg. —
Jeg tel mjer það mikið lán að hafa kynst þessari ágætu konu,
og auðvitað var það skólanum mikið happ. Konan var svo sjer-
stök að mannkostum og ljúfmensku og full af brennandi áhuga
fyrir allri mentun og framförum.
Þetta var, eins og á stóð, hin heppilegasta ráðstöfun öllum
hlutaðeigendum. — Að sjálfsögðu var kaupið ekki hátt, en
þarna var frítt húsnæði, viss samastaður.
Starfið var erfitt og erilsamt með afbrigðum, því þá var
hvorki rafljós nje miðstöð, fjöldi ofna og enn fleiri lampa að
hirða. — Og skólinn notaður eiginlega frá morgni til kvölds.
Tvísett í allar stofur, kvöldskóli og oft námsskeið að auki. —
Ræstingin varð að sjálfsögðu ljettari og loftið betra, þrátt fyrir
að fullsett var allsstaðar, vegna þess að skóskiftin voru þá í
lög leidd, sem frægt er orðið. — Að öðrum kosti hefði ræsting-
in orðið óþolandi erfiði.
Bergljót ljet sjer ekki alt fyrir brjósti brenna. — Allsstaðar
var hreint, heitt og bjart, hve snemma sem maður kom í skól-
ann, alt á stundinni. — Og aldrei var Bergljót ánægðari en þeg-
ar við vorum með sýningar og allskonar handavinnubrask. —
Það líkaði henni að sjá starfað, starfað með áhuga og einlægni.
— Alt ómak tók hún upp á sig með gleði. — Það var þetta jafn-
aðargeð, þessi brennandi áhugi, sem gerði samvinnu við hana
svo ánægjulega.
Börnin tvö, sem með henni voru þarna öll árin, urðu einnig
eftirlæti okkar allra og vinir, þau voru góð og gáfuð, dugleg
og kurteis. — Öll börn Bergljótar hafa reynst ágætis mann-
eskjur, eins og þau eiga kyn til í báðar ættir, hafa allsstaðar
komið sjer vel og njóta virðingar og trausts, enda verið trúað
fyrir miklu.
Bergljót var í 3 ár húsvörður eftir að jeg hætti starfinu í
skólanum, en að þeim tíma liðnum naut hún góðra og glaðra
daga hjá Arnheiði dóttur sinni, hinni ágætu konu, sem um
mörg ár hefur unnið mikið og vandasamt verk í Kaupfjelagi
Eyfirðinga.
Bergljót varð ekki gömul kona. Hún hafði starfað mikið og
starfað vel. — Öllum þótti vænt um hana, allir syrgðu hana, þó
börnin hennar góðu mest.
Jeg minnist Bergljótar Sigurðardóttur jafnan með virðingu
og jjakklæti. — Halldóra Bjarnadóttir.
4»