Hlín - 01.01.1959, Blaðsíða 66
Uppeldis- og fræðslumál.
RÆÐA
flutt A'ið setningu Kvennaskólans á Blönduósi
haustið 1958.
Hulda Á. Stefánsdóttir, forstöðukona.
(Brot.)
Insta þrá livers heilvita manns er iþráin eftir að lifa og
verða að manni, en það er mjög mismunandi hvernig
menn þroska hana og hlynna að lienni, og margar leiðir
eru farnar til að ná markinu, því skiftar skoðanir eru um
það hvað sje giftudrýgst, og livað átt sje við jregar talað
er um að verða að manni.
Þó vona jeg, að við getum öll verið sammála um það,
að leiðin til manndóms sje ekki sú að hverfa í fjöldann,
þar sem einstaklingarnir hverfa að mestu, heldur sje hún
í jiví lólgin, að hver og einn hlusti eftir sinni instu ]ná
og kappkosti að ávaxta sitt andans pund þannig, að ein-
staklingurinn verði lifandi verðmæti í sjálfum sjer með
fullri ábyrgð á sjálfs síns lífi.
Öll vitum við, að sívakandi ábyrgð skerpir hugann og
knýr fram hina andlegu orku, er í okkur býr. Þegar brýn
jrörf kallar, og ekki er í annað hús að venda, erum við
neydd til að neyta allra krafta, ella verða undir í lífsins
leik.
ísland er strjálbýlt land, sumir mæla með strjálbýlinu,
aðrir dæma ])að. En hvort sem við erum með því eða
móti getum við ekki borið á móti því, að strjálbýlið hef-
ur margt til síns ágætis. — í fámenni strjálbýlisins eru