Hlín - 01.01.1959, Blaðsíða 134

Hlín - 01.01.1959, Blaðsíða 134
132 Hlín handa ykkur, þið sem njótið mentunar og rjettinda, er þeir skópu ykkur, ávaxtið ekki verðmæti, er ykkur er rjett í hend- ur, skeytið ekki um sorglega reynslu fyrri kynslóða og skyldur ykkar við framtíðina. — Á ykkur hvílir skylda og þyngri ábyrgð en á nokkurri kynslóð á undan ykkur. — En hvernig bregðist þið við, og hvað verður það, er þið skilið í skaut fram- tíðarinnar? Til hvers er löng skólaganga, ef hún mentar ekki, þroskar og göfgar, en aðeins eykur yfirgang og grimd í veröldinni. — Til hvers er að vera góðum gáfum gæddur, ef þær eru notaðar mannkyninu til ils? — Til hvers er hraði nútímans, ef hann gerir mannkindumar vitstola? „Litli vinur minn, hjer er hvíld fyrir ofreyndan huga þinn. Hjer er uppruni okkar beggja: Jeg sprett upp í hlíðarbrún- inni, en þú ert fæddur í bænum undir hlíðinni. Báðir erum við lítill dropi í stóru hafi, en samt er máttur okkar mikill. — Not- aðu mentun þína og skáldhneigð til þess að göfga hugi mann- anna, kendu þeim að hagnýta orku og auðlindir jarðarinnar mannkyninu til góðs.“ „Kæri litli foss, hafðu þökk. Hjer er það sem jeg leita að. Hjeðan á jeg ljúfustu endurminningarnar. Hjer stóð jeg sem barn við hlið móður minnar. Jeg sjé hana slíta upp lítið „Gleym mjer ei“ og leggja það varlega í strauminn. „Það er kveðja frá mjer til hafsins," segir hún. — „Mamma, segðu mjer sögu,“ segi jeg. Mamma kann ótal sögur frá sjónum. Heil æfintýri um líf- verur sjávarins og uppgötvanir barnanna við sjóinn, heim- spekilegar viðræður þeirra um uppruna heimsins, trúmál, stjórnmál og dásemdir þess að vera til. Mamma horfir í strauminn, stundum veit jeg ekki, hvort hún íalar við mig eða fossinn. Hún segir frá skýjaborgum barnanna, er leika sjer í fjörunni, frá sjálfsöryggi þeirra og fyrirlitningu á fávisku þeirra fullorðnu, er ekki skildu hugmyndir þeirra. Þau bíða eftir því að verða stór og horfa með þrá í augum út á haf- ið, þar sem æfintýrin bíða þeirra í stóru, ókunnu löndunum, þar sem stóru trjen vaxa, er sjórinn skolar stundum til okkar lands. — Mamma kann margar sögur rekaviðarins um heims- höfin, hvemig hann lendir í orustum við dýrin í sjónum. Og börnin í fjörunni ætla að kanna öll heimsins höf eins og trjá- drumbamir, verða hetjur, bæði á sjó og landi, fljúga til fjar- lægra stjarna, og klifa hæstu tindi jarðarinnar. Allar dáðir ælta þau að drýgja fyrir litla þorpið sitt, sem í þeirra augum er miðpunktur heimsins, og öll ætla þau að snúa heim aftur með fullar hendur fjár og frægðarljóma.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.