Hlín - 01.01.1959, Blaðsíða 89
Þjóðdansamótið í Osló
29. júní til 5. júlí 1955.
Flestir íslendingar kannast við nafn Páls Paturssonar,
kóngsbónda í Færeyjum, og flestir, sem leið eiga unr Fær-
eyjar, nota tækifærið til að sjá sögustaðinn Kirkjubæ,
sem er í nágrenni Þórshafnar. Þar eiga íslendingar vísa
gestrisni eins og víðar hjá nánustu frændum okkar, Fær-
eyingum. — Þar í Kirkjubæ vitnar kirkjutóft ein mikil
um þann metnað færeyskra bænda á síðari liluta 13. ald-
ar, að vilja reisa færeyska dómkirkju, Magnúsarkirkju. —
Kirkjusmíðinni er ólokið, þótt aldir hafi liðið. — Sagnir
herma, að meðal helgra dóma, sem kirkjumúrinn geymir,
sje að finna flís úr beinum heilags Þorláks í Skálholti,
vafða í ljereft, en kálfsskinnsspjald bundið við, og megi
þár.lesa iiver flísina átti í lifanda lífi.
En Kirkjubær er vel hýstur, bær Páls Paturssonar. —
Löngu liðnar kynslóðir Færeyinga öfluðu sjer ríflegri
liúsaviðar en íslendingum lánaðist þá, svo þar eru varð-
veittar fornar byggingar, jafnvel er elsta húsið í Kirkju-
bæ, Reykstofan, sögð hafa staðið þar um 900 ár, en borist
jtangað í heilu lagi, segir sagan, sjórekin frá Noregi, enda
eru bjálkarnir traustlegir og löngu lilakkir af elli og reyk.
Á biskupssetrinu, sem þá var í Kirkjubæ, var fjósa-
kona á 12. öld, Gunnhildur, móðir Sverris, er síðar varð
konungur í Noregi. — Faðir hans var Sigurður Munnur
Noregskonungur, og ól Gunnhildur barnið á laun, leyndi
því síðan í skúta þeim, er enn lrer nafnið Sverrishola.
í Þórshöfn kemur út á færeyskti kvennablað eitt,
,,Kvinnutíðindi“. — Árið 1956 birtist þar frásögn Páls