Hlín - 01.01.1959, Qupperneq 146

144 Hlin
kindur. — Þegar hann var að hirða þær, tók hann stundum
fiðluna með sjer í fjárhúsið.
Hann sagðist hafa veitt því eftirtekt, að ein ærin kom æfin-
lega að hnjám hans eins og til að hlusta. — Þetta þótti afa
mínum gaman.
Landsbókavörður skrifar veturinn 1959: — Margar konur eru
góðir brjefritarar. Og getur þú sjeð álit mitt um það efni í for-
mála fyrir „Sendibrjefum frá íslenskum konum“, sem jeg ljet
prenta fyrir nokkrum árum. — Konur eru venjulega mælskari
en karlar, a. m. k. í heimahúsum, og þess gætir í brjefum
þeirra, því þær skrifa líkt og þær tala, en eru ekki að rembast
við að skrifa eitthvert sjerstakt ritmál, sem oft lendir í klúðri
hjá karlmönnunum.
Frá Reykhólum á Þorra 1959: — Lítið störfum við kven-
fjelagskonur, þó höfðum við námsskeið í skuggaskurði s.l. vor,
það var mjög vinsælt. Guðrún mín, blessuð, sem kendi, var svo
indæl. — Svo höldum við áfram árlega að planta skógarhríslum
í brekkuna okkar. — Nú er verið að reisa hjer kirkju í sumar,
hún komst undir þak. — Þar verður ærið verkefni, þegar til
kemur. — (Síðastliðið vor höfðu þær vefnaðarnámsskeið.
Kennari var ung stúlþa úr Dalasýslu, sem fjekk framhalds-
nám í vefnaði í Staðarfellsskóla. — Tókst mjög vel.)
Bóndakona í Eyjafirði skrifar: — Jeg er búin að senda til
Reykjavíkur 80 stykki af karlmannsnærfötum, og meira hef
jeg selt hjer á Akureyri, einnig mörg sjöl.
Fyrir jólin í vetur skreytti jeg mikið af körfum og útbjó ým-
iskonar borðskraut, sem gekk vel út.
Svo þú sjerð, að jeg held ekki alveg að mjer höndum, þó jeg
sje hætt við búskapinn. — Og nú fer vorið í hönd, og þá fer jeg
að hugsa um inniblómin fyrir alvöru. Jeg ætla nefnilega að
selja mikið af þeim í vor. Svo er að fara að sá til útiblómanna
og mig dreymir um að koma upp svolitlu gróðurhúsi í vor, en
það rætast nú ekki allir draumar. Mig hefur sem sje dreymt
um þetta áður, en ekki komið fram.
Okkur líður öllum vel og alt gengur sinn-vana-seinagang
eins og gerist í þessu mannlífi.
Frjettamenn úr Reykjavík: — Þegar við fórum austur til
þess að sjá Þjórsá í klakaböndum eftir nýárið 1959 og þáðum
góðgerðir hjá búendum við ána, komum við auga á spunarokk
í stofunni og höfðum orð á því, að það mundi víst vera orðinn
heldur sjaldsjeður hlutur á heimilum nú á tímum. Nei, þeir eru
víða rokkarnir, sögðu húsráðendur, og bættu því við, að rokk-
urinn væri bókstaflega ómissandi yfir vetrarmánuðina.