Valsblaðið - 01.05.2009, Qupperneq 39

Félags- og sjálfboðaliðastarf
Hressir Valsstrákar á N1 móti S.flokks ifótbolta á Akureyri í sumar. Frá vinstri:
Egill Magnússon, Alexander Jón Másson, Hróbjartur Höskuldsson, Helgi Hrafn Þor-
steinsson og Gunnar Magnús Bergs.
a.m.k. um einhvem tíma. Ég hef sjálfur
vasast töluvert í unglinga- og foreldraráð-
um félagsins undanfarin ár, og talað þar
fyrir stefnu sem kalla má „Hvað get ég
gert fyrir Val í eyðuna geta menn
svo látið það tímabil sem hverjum og ein-
um hentar; sumir segja „... í dagT, aðr-
ir segja „... ímánuðinumT' og en öðmm
hentar að segja „... /'<ír?“ Auðvitað hefur
fólk mismikil tækifæri og áhuga að gefa
af sér, en í mínum huga er aðalatriði að
öllum sem áhuga hafa sé geftnn kostur á
að koma að starfinu með þeim hætti sem
þeim hentar. Ég er eindreginn talsmaður
þess í félagsstarfinu að skilgreina verkefni
vel og skipta þeim milli fólks, sem tek-
ur þar með að sér ábyrgð á framkvæmd
þeirra, ýmist á eigin vegum eða með því
að kalla aðra til. Ef þetta er vel skipulagt
er hægt að koma miklu í framkvæmd í
stórum hópi, án þess að allt starfið lendi á
sömu aðilum, að því gefnu að verkstjórn-
in sé góð. í þessum efnum skiptir afstaða
og tengsl við þjálfara miklu máli og er
afar mikilvægt að þeir séu jákvæðir, tali
fyrir og hvetji til aðkomu þeirra foreldra
sem vilja koma að starfinu.
Þátttaka með barninu gefur uppeld-
inu og íþróttaiðkun þess ótvírætt auk-
ið gildi; ekki þarf að hafa mörg orð um
þá væntumþykju bamsins og þá hvatn-
ingu sem það finnur þegar foreldri stend-
ur á hliðarlínunni á æfingum og leikj-
um. Þar að auki kynnist maður félögum
krakkanna sinna og öðrum foreldrum vel,
sem hjálpar manni ekki aðeins að þroska
vinahóp bamsins, heldur líka að þróa sín
eigin vinasamönd við fólk á álíka aldri
og í viðlíka aðstæðum í lífinu. Þannig
hef ég á síðustu árum eignast marga nýja
góða vini meðal foreldra í gegnum yngri
flokka starfið hjá Val, sem ég vonast til
að halda sambandi við til frambúðar. Við
höfum skemmt okkur konunglega í nokk-
urra daga keppnisferðum strákanna und-
anfarin ár, haldið hópinn á Herrakvöld-
um Vals og svo mætti lengi telja."
Hvernig sérð þú starfið fyrir þér í
framtíðinni?
„Ég vona að strákarnir drengirnir
mínir verði sem allra lengst við æfing-
ar, keppni og í félagsstarfi hjá Val. Mjög
bjart er framundan hjá félaginu í kjölfar
mikillar og glæsilegustu uppbyggingar
nokkurs íþróttafélags á íslandi. Því mið-
ur tókst ekki að koma knatthúsi upp fyr-
ir hmn efnahagslífsins en það er mik-
ið áhugamál hjá mér að sjá það gerast á
náinni framtíð."
Mikilvæqt að tengja félagið enn
frekar við upprunann
„Einnig hef ég sérstakan áhuga á að efla
tengsl Vals við KFUM&K. Við Valsmenn
eigum þama einstakan bandamann með
sameiginlegar rætur og gildi frá stofn-
anda félaganna, sr. Friðrik Friðrikssyni.
Á hverju ári fer fjöldi Valskrakka í sum-
arbúðir á vegum þessa frábæra félags-
skapar og njóta þar uppeldislegra gilda
og samveru sem getur fylgt þeim alla
ævi. Ég hef fundið fyrir miklum og góð-
um vilja hjá báðum félögum til að efla og
rækta tengslin á milli þeirra. Að því lang-
ar mig að vinna og sé til þess ótal tæki-
færi. Sem dæmi má nefna að við fór-
um saman yfir 30 strákar og foreldrar í
vinnuferð í Vatnaskóg í haust þar sem
við áttum saman frábæran laugardag við
leik og störf.“
Öflujjt og metnaðarfullt félag sem á
að finna verkefni við allra hæfi
„Félagið er tiltölulega nýbúið að fara í
gegnum allsherjar stefnumótun þar sem
ákveðið var að það skyldi einbeita sér
að þeirri starfsemi sem við kunnum og
félagið hefur sögulegar rætur í. Valur er
með öflugt skipulag og hæft starfsfólk
og mikinn metnað til að gera vel í öllu
sínu starfi. Mér finnst ég fá mikið út úr
þeim krónum sem ég greiði til félagsins
í formi æfingagjalda, sér í lagi í saman-
burði við annars konar tómstundaiðkun
barnanna. Finnst raunar að við foreldr-
ar megum aðeins halda aftur af okkur
stundum þegar kröfurnar verða helst til
miklar ef t.d. fellur niður stöku æfing.
Allir vita að á síðustu árum hefur rekst-
ur félaganna breyst mikið, með tilkomu
skilgreindra afreksflokka. Ég hef haft
mínar efasemdir og hef enn um ágæti
þeirrar þróunar í íþróttamálum á íslandi
en það er nú efni í annað viðtal! Ég styð í
aðalatriðum stefnu félagsins í ljósi þeirr-
ar þróunar sem orðið hefur. Ég þreyt-
ist hins vegar ekki á að tala um mikil-
vægi þess að við höldum áfram að ala
upp Valsmenn með Valshjarta, þótt nú á
tíðum sé raunin að ekki geta allir leikið
með félaginu jafn lengi og hugur þeirra
stendur til. Því finnst mér gríðarlega
mikilvægt að finna leiðir til að virkja þá
einstaklinga til æfinga, keppni og félags-
starfs, sem ekki halda áfram úr uppeldis-
starfi félagsins og í afreksstarf. Ég tel að
barna- og unglingaráð sé nokkuð meðvit-
að um þessa stöðu og vonast sannarlega
til að við vinnum úr henni á næstu árum.
Þegar allt kemur til alls, þá snúast íþróttir
um félagsskap, ekki síst í litlu landi eins
og okkar. Því finnst mér geysilega mik-
ilvægt að þeir einstaklingar sem fengn-
ir eru til afrekssviðs félagsins séu heil-
steyptir og vel gerðir einstaklingar sem
bindast félaginu sterkum böndum. Við
viljum að í þeim verði til Valsstrengur og
við getum sagt þegar við sjáum viðkom-
andi eftir 10 ár: „Þetta er Valsari“.
Valsblaðið 2009
39