Morgunn - 01.06.1924, Blaðsíða 38

32
MORGUNN
fundarmönnuni aS komast að. Svo að það var gert á 3. fund-
inum. En þá henti óhapp það, sem getið er um í skýrslunni
frá þeim fundi. Og þaö var ekki fyr en á 11. fundi, að gerð var
aftur tilraun með nýjum mönnum. Slíkum tilraunum var
haldið áfram, sumpart í því skyni að fá líkamningar og sum-
part flutninga-fyrirbrigði, þangað til á 17. fundi og rann-
sóknarfundunum (18. og 19.). Þá fundi sátu að eins menn-
irnir í „fasta hringnum,“ hæstaréttardómari Páll Einarsson
og læknarnir Guðm. Thoroddsen og Halldór Hansen.
Þegar í byrjun varð að ráða fram úr vanda- og vafamáli
nokkuru. Áttum við aö hafa rannsóknarfundina í byrjuninni
eða ekki fyr en síðar? „Mika“, aðalstjómandi miðilsins, gerði
'Okkur kost á hvorutveggja. En liann réð olckur fremur til þess
að halda þá síðar. Nákvæm rannsókn á miðlinum dregur úr
fyrirbrigðunum. Sú er reyndin hjá mörgrun þeirra, þar á
meðal hjá E. N. Líklegast stafar þaö af því, að rannsóknin
Taski þvl jafnvægi á huga miðilsins, sem æskilegt er — og það
þótt miöillinn óski rannsólmarinnar sjálfur. Svo var um E. N.
Hann var hingað kominn einmitt í því skyni að halda rann-
sóknarfundi (testseancer). Hann var þess albúinn að láta
gera við sig alt það, sem rannsóknarnefndinni hugkvæmdist
og hún teldi nauðsynlegt til þess að ganga úr skugga um, að
engin brögð væru í tafli. Samt var enginn vafi á því, að rann-
■sóknin kom honum í geðsliræring, þó að liann væri hinn stilt-
asti og ljúfasti meðan á henni stóð. Það er ávalt undir liælinn
lagt, hvernig fundir með strangri rannsókn ganga. Stundum
er eins og miðillinn þurfi að venjast rannsókninni; ekkert ger-
ist þá á fyrsta fundinum, en fyrirbrigðin koma á öðrum eða
þriöja fundi.
En menn eiga ekki eingöngu á hættu, að rannsóknafund-
irnir sjálfir takist illa. Það kemur fyrir, að ólagið, sem ströng
rannsókn virðist valda, heldur áfram, eftir að henni er lokið.
Nú stóð svo á fyrir okkur, að hátt á 2. liundrað Sálarrann-
sóknafélagsmenn höfðu sótt um leyfi til þess að vera á líkamn-
ingafundunum. Það var mjög óaögengilegt að stofna til nokk-