Morgunn - 01.06.1924, Blaðsíða 72
66
M 0 R G U N N
mynduð 1 lögun, en hvarf brátt, en að litlum tíma liðnunr
kom hún aftur í ljós og var þá sem tjaldgættin opnaðist nið-
ur á gólf og sást þá slæðan ná alla leið niður á gólf, en var
þó myrk eða sem dregið væri fyrir hana á kafla nokkru
fyrir ofan miöju. En í þessari slæðu sá eg ekki votta fyrir
neinni veru eða líkamsskapningi. Þessi slæða hvarf fljótt
sýnum og sá eg enga hreyfingu á tjaldgættarjöðrunum, hvorki
er fyrirbrigðið kom í ljós né er það hvarf. Nokkuru síðar sá
eg ljósbjartan blett undan tjaldröndinni við vegginn þar sem
Iíaraldur Níelsson sat og var sem fyrirbrigðiö hyrfi inn í
byrgið um leiS og eg kom auga á það, og tjaldröndin þar
sveiflaðist þá allmikið til, en enga veru sá eg þá að heldur,
enda skygði sá, er sat í öðru sæti til liægri frá mér, nokk-
uð á. Síðar sá eg tjaldröndina hinumegin ií byrginu, þar sem
frú Kvaran sat, sveiflast til og frá, en sá þar engin fyrir-
brigði, enda gat eg ekki frá sæti mínu séð neitt innan tjalds-
ins þar. Loks sá eg síðan eins og koma undan fortjaldinu
og myndast á gólfinu gráleita hrúgu, er hélt sér nokkura stund,,
en dvínaði svo smátt og smátt. —
Onnur fyrirbrigði en þessi sá eg ekki.
Páll Einarsson.
19. fundur.
21. marz.
Yiðstaddir þeir sömu sem á síðasta fundi, og sátu þeir
í sömu röð, nema livað hæstaréttardómari Páll Einarsson var
færður til og settur milli þeirra Einars E. Kvaran og fru
Vilborgar, til þess að hann gæti séð betur og verið beint fram
undan tjaldgættinni og sem næstur rafmagnslampanum (rauða
ljósinu).
Eftir rannsókn á stofunni og miðlinum byrjaði fundur-
inn á venjulegan hátt. ,,Mika“ flutti stutt ávarp til fundar-
manna. Þá er menn höfðu setið um hríð, opnaðist tjaldgætt-
in og í henni birtist hvít vera, og sáu hana allir til vinstri
og fyrir miðju, að Jakobi Smára; fyrir hina skygði tjaldið ;