Morgunn - 01.06.1924, Blaðsíða 49

MORGUNN
43
;ætla aö reyna að safna krafti á meðan. Sungið áfram. „Mika“
biður um, að kveikt sé rauða ljósið aftur, en mælir svo fyr-
ir, að það sé liaft dauft fyrst. (Síðar leyfði hann að gera það
sterkara.)
Litlu síðar kom hvít vera lí tjaldgættina. Virtist það
vera „systir Elísabet". Sté hún nokkur dansspor eftir hljóð-
fallinu. Sveifliaði liún slæðum út frá liandleggjunum. Tók
hún beggja megin í pilsslæðumar, líkt og dansmeyjar gera.
Frá hægra armi liékk hvít, fíngerS, mjög víð ermi. Gekk
veran fram vinstra megin í bogann og veifaði slæðunum í
áttina til E. H. Kvtaran. Síðan dró liún sig til baka imi í
byrgi'S. Rétt á eftir kom hávaxin vera fram ií tjaldgættina.
Yirtist það vera karlmaður. Þessi vera gekk aldrei fram fyr-
ir tjaldið. (Oss var sagt, a5 þetta væri „bróðir Jakob“). Síð-
;an hvarf hann inn í byrgið. Á næsta augnabliki er tjöld-
unum svift skyndilega frá og „systir Elísabet" kom í gættina
og stóð þar kyr og bein. Þá kom einnig vera meðfram veggn-
um hjá Ií. N. Laut hún fram að H. N. og virtist lionum
'það karlmjannsandlit og liélt það vera „Mika“. En er H. N-
kallaði það til fundarmanna, var sagt af vörum miðilsins
(inni i byrginu) : „Nej, det var Broder Jakob. Jeg har slet
ikke manifesteret mig i Aften.“ Fanst t. d. frú Jóhönnu
Magnúsdóttur frá Svarfhóli andlit hans skýrara en þegar hann
kom í tjalddyrunum, og það áreiðanlega vera karlmannsandlit.
Nú er tjöldunum bægt báðum til liliöar í einu. Virtust
þau snortin (ósýnilega) um miðjuna. Sjá þá þeir fundarmenn,
er sátu gegnt tjaldgættinni, greinilega miðilinn hvíla á stóln-
um með liandlegginn niður með hliðunum. Sást í andlit hon-
um. Á milli hans og veggjarins vinstra megin í byrginu stóö
’há hvít vera (að því er virtist bróðir Jakob). Stóllinn og
fætur miðilsins sltygðu á neðsta hluta verunnar. Sumir fund-
armenn sáu jafnframt í hægra horni byrgisins (aftur undan
miölinum, liægra megin) aðra hvíta veru. Virtist liún miklu
lægri og höfuðið sást óljóst. Þeir sem sáu tvær livítar ver-
ur samtímis og þeir sáu miðilinn voru: frú Aðalbjörg, Kome-
líus Ilaralz, frú Vilborg og frú Kvaran.