Morgunn - 01.06.1924, Blaðsíða 70
MORGUNN
'64
taka höndum á pilsslæðurnar og breiða úr þeim. Því næst lyft-
ist hitt tjaldið meira frá (og- að veggnum) og sást þá miðill-
inn liggja í stólnum og sáu þá ýmsir í miðjum hringnum og
vinstramegin í lionum (svo sem frú Vilborg, frú Kvaran, Ein-
ar E. Kvaran, Snæbjörn Arnljótsson, Gunnar E. Kvaran,
Jakob Smári og Halldór Iíansen) liægri hönd miðilsins liggja
á stólbríkinni og hvítt efni þekja maga miðilsins. H. N. sá
þetta sinni tjaldinu svift inn að veggnum sín megin, og blasti
þá við honum hvít breiða — sem honum virtist liggja yfir
brjóst og maga miðilsins. Hið sama sá frú A. S.
„Mika“ sagði H. N. síðar inni í byrginu, að útfrymis-
slæðan hefði þá breiðst út frá munni miðilsins, yfir brjóst
hans og maga.
Þá var enn dálítil hvíld. Loks lyftist tjaldið frá veggn-
um hjá H. N. og það var hafið upp og dregiS til hliðar, eins
og af mannshendi. Birtist þá sama veran aftur við hnéð á
II. N., en nú skein ljósið miklu betur á liana, enda dró
hún tjaldið betur frá. Ií. N. sá bana þá alla glögt og tók
eftir höfuðbúningi hennar, svo og því, aö pilsslæðurnar voru
fremur stuttar og fremur litlar um sig, svo sem þær væru
þröngt kjólpils. Hann ávarpaði hana og mælti: „Tak, Elísa-
bet, fordi du viser dig saa godt i Aften.“ Þá tók hún vinstri
hendi í pilsslæðuna og teygði hana lítiS eitt út. Athugaði
hann þá vel vinstri liandlegg hennar, sem hún teygði niður
með veggnum og var ber upp fyrir olnboga. Hún dvaldist
þetta sinn lítið hjá oss.
Frú A. S. hallaði sér aftur á bak meðan veran birtist,
til þess að Halldór Ilansen, sem beygði sig fram yfir kjöltu
hennar, gæti séð sem bezt. Fyrir því sá liún veruna ekki
nema upp að mitti og handlegginn, sem hélt út pilsslæðunni.
Halldór Hansen lýsir því, sem hann sá, á þessa leíð:
„Eg sat ca. 4 fet frá þeim stað, er veran hirtist á í þetta
sinn. En við að beygja mig, eins og áður er lýst, hefir sú
fjarlægð verið um 3 fet. Virtist mér veran vera á stærð við
fremur stóra 12—13 ára stúlku, og gat eg miðað stærð henn-
ar við rafmagns (elektriska) kveikjarann á veggnum, er virt-