Morgunn


Morgunn - 01.12.1931, Side 20

Morgunn - 01.12.1931, Side 20
146 MORGUNN um hætti alment við losaralegri rökfærslu, þegar þeir tala um trúmál. Eg á ekki við guðfræðirit siðari tíma. I guðfræðinni hefir verið unnið mikið verk í vísindalegum anda. Eg á við það, hvernig kennimennirnir tala við okk- ur, almenninginn. Mér finst eðlilegt að svona fari, þegar ekkert er hirt um sannanir — að minsta kosti ekki þær sannanir, sem aðrir taka gildar en skoðanabræður þeirra. Hjá mjög miklum hluta mannkynsins sanna ritningargreinar ekkert. Sú var tiðin, að allur þorri mannanna var á sama máli og prestarnir, að m. k. á yfirborðinu, og lét sér nægja sömu forsendur í rökfærslunni. Þá var ekki svo mikill vandi að fullnægja mönnum. Til þess þurfti aðallega mælsku og lag á að gera sig hugþekkan öðrum. Nú er sú öld um garð gengin. Nú er alt véfengt. Nú eru skoðanabræður prestanna í miklum minnihluta í heiminum. Það má segja, að það sé illa farið. En það er að gera við því, sem er. Kirkjunnar stóra vandamál á þessum tímum virðist mér vera það, að koma aftur á nánu sambandi milli sín og hugsanalífs fjöldans. Ekki með því að dekra við það, sem fjöldinn kann að hugsa rangt, heldur með því að gera sig færa um sannfærandi röksemdir. Eg vildi óska, að íslenzk kirkja yrði fyrirmynd í þessu efni, eins og hún gæti verið ýmsum kirkjum fyrirmynd i frjálslyndi, a. m. k. þeirri dönsku. Danskur prestur segir örfá orð sem inngang að postullegri trúarjátning við barna- skírn. Herferð er hafin á hendur honum og hann er rekinn úr kirkjunni. íslenzkur prestur neitar að hafa hina postul- legu trúarjátning yfir við þessa athöfn, og það hefir engar afleiðingar fyrir hann. Biskup afsegir allan málarekslur út af þessu eða öðrum andlegum málum, og óhætt mun að fullyrða, að allur þorri presta ekki að eins sætti sig vel við það, heldur þyki verulega vænt um það. Ekki verður sagt, að allir spíritistar líti á það með ein- dregnum fögnuði, að kirkjan fari að efla sjálfa sig með því að taka að sér sannanirnar fyrir ódauðleikatrúnni. Oli' ver Lodge, sá stórvitri maður, þráir það, og vitanlega gera
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.