Morgunn - 01.12.1931, Side 46

172
M0R6UNN
finst mér fremur benda í þá átt. Oliver Lodge hefir hvað:
eftir annað haldið því fram, að samloðun efnisins væri
verkun etersins. Er ekki hugsanlegt að þá fullyrðingu
mætti taka sem bendingu, til þess að mynda sér ein-
hverja aðgengilegri bráðabirgðar-tilgátu um þetta örð-
uga viðfangsefni?
Tilburðir hafa gerst hér á landi, en ekki verður
sagt frá þeim hér, enda veit eg ekki, hvort athugun
hefir farið fram með þeirri nákvæmni og gaumgæfni,
sem eðlilega er krafist um svo dulræn fyrirbrigði. En
eitt aflíkamanar fyrirbrigði hefir áreiðanlega verið rann-
sakað fullkomlega. Eg á við handleggshvarfið fræga, sem
einu sinni var talað svo mikið um, um þvert og endi-
langt ísland.
Þá voru víst ekki nema einn eða tveir menn á land-
inu, sem höfðu nokkra verulega þekkingu á, að nokk-
urt svipað eða hliðstætt fyrirbrigði hefði gerst áður í
heiminum. Fyrirbrigðið gerðist hjá miðlinum Indriða
IncLriðasyni. Það er nú réttur aldarfjórðungur síðan það
gerðist, og það kom fyrir þrisvar. Handleggurinn var í
öll þessi skifti óskynjanlegur. f fyrsta skifti var fyrir-
brigðið athugað af einum manni og í myrkri. í annað
skifti var það athugað af fimm mönnum og oft kveikt
ljós á meðan. 1 þriðja skiftið var það athugað af sjö-
mönnum, hvað eftir annað í ljósi. í fundarlok rituðu þau
öll, er fóru höndum um Indriða, undir vottorð, þess efn-
is, að handleggurinn hefði ekki verið þeim skynjanleg-
ur, og tjáðu sig fús til þess að staðfesta það vottorð
með eiði.
Þessu fyrirbrigði svipar til flestra fyrirbrigðanna,
sem eg hefi sagt frá, að því, að þau sýnast gerast til
þess, að láta fundarmenn sjá, hvað geti gerst. beina hug-
þeirra inn á nýjar brautir.
Hliðstæð fyrirbrigði þessu hafa annars nokkuð oft