Morgunn - 01.12.1939, Blaðsíða 10

136
MORGUNN
hún allt aðrar hugmyndir áður en hún fékk þessa undur-
samlegu reynslu, t. d. um englana, því að hún hafði aldrei
heyrt neitt um sálarrannsóknir eða spíritisma og fyrir það
verður frásögn hennar enn þá merkilegri.
Ég læt yður eftir að dæma, hvort líklegt sé, að þessi ynd-
ishreina barnssál, sem vissi dauðann bíða fast við rúm-
stokk sinn, hafi viljað blekkja foreldra sína og vini.
Reynsla hennar virðist hafa haft mikil áhrif á föður henn-
ar, því að eftir andlát litlu stúlkunnar sinnar hóf hann
nákvæma rannsókn á Nýja testamentinu á frummálinu,
grísku, og gaf síðan út eftir sig ritgerðasafn mikið um
það efni, sem hann nefndi „Upprisa hinna dánu“.
Læknarnir
segja frá.
Enska tímaritið Light nýtur þeirrar virðingar að vera
talið eitthvert allra áreiðanlegasta og varfærnasta tímarit
spíritista um heimildir sínar. Það hefir
birt þá fögru frásögn, um sýn deyjandi
konu, sem hér fer á eftir. Það er læknir
konunnar, sem segir frá á þessa leið:
„Á meðan ég bjó inni í landi í Californíu var ég einu
sinni beðinn að vitja kærrar vinkonu minnar, sem var að
fram komin af tæringu. Allir vissu að þessi hreinlífa, göf-
uga kona og móðir var dauðadæmd. Hún vissi það líka
sjálf og bjóst við dauða sínum. Hún kallaði börnin að rúmi
sínu og kvaddi þau. Síðan kom röðin að manni hennar, sem
elskaði hana mjög heitt, og gekk hann að rúmi hennar.
Hún var fullkomlega skýr 1 hugsun og sagði: „Newton,
gráttu ekki yfir mér, því að nú er ég þjáningalaus og full-
komlega róleg. Ég elskaði þig á jörðunni, og ég mun halda
áfram að elska þig, eftir að ég er farin. Ég er staðráðin
í að koma til þín, ef það er mögulegt, og verði það ekki
unnt, skal ég vaka yfir þér og börnunum frá himnum, og
þar bíð ég þess að þið komið. Nú er ósk mín sú, að mega
fara. Ég sé fólk umhverfis mig, allt hvítklætt-------og
söngurinn er einkennilega töfrandi. Æ, og hér er Sadie
hjá mér!“ — Sadie var stúlka, sem hún hafði misst fyrir