Morgunn - 01.12.1939, Side 62

188
MORGUNN
myndum — og hann verður þátttakandi í blessuninni, sem
það veitir að hvílast í Drottni.
„Ótti“, sagði Leiðtogi í annað sinn, „er mesti óvinur
mannkynsins. Óteljandi miljónir lifa meiri hluta æfi sinn-
ar í fjötrum hans í einhverri mynd — ótta fyrir sjúkdómi,
ótta fyrir óhöppum, ótta fyrir fátækt, ótta fyrir elli, ótta
fyrir dauðanum. Þá lifir maðurinn aðeins hálfu lífi, þeg-
ar hugur hans er stöðugt herfang óljósra fyrirboða um
einhverja ógæfu. Óttinn dregur allan mátt úr hæfileikum
sálarinnar og gjörir að pintingarverkfæri ímyndunaraflið,
sem ætti að vera uppsprettulind stöðugrar ánægju. Ein-
ungis fyrir traust á Guði, getur maðurinn iosnað við þessa
hræðilegu plágu.
Og þá eru það margir, sem halda sér frá öllu því, sem
vakið gæti andlegan skilning þeirra, vegna þess misskiln-
ings og ímyndunar, að ef þeir létu leiðast til þess að gefa
sig að því, mundi það þrengja svigrúm þeirra fyrir frjálsa
hugsunarstarfsemi; það mundi einskorða þá við líf, sem
þeir álitu vera dapurt og dauflegt; í stuttu máli að and-
legt líf mundi kosta mikla sjálfsfórn og gæfuskerðing.
En hversu fljótt mundu þeir komast að raun um hið
gagnstæða, ef þeir fengjust til að opna hjörtu sín fyrir
þjónustu englanna. Sagði ekki meistarinn: „Takið á yður
ok mitt, því að ok mitt er indælt og byrði mín létt“. —
Einungis sá maður, sem numið hefir hin miklu and-
legu sannindi lífsins, hefir raunverulega frjálsan huga.
Yið það örfast allir hugsunarhæfileikar hans. Heimurinn
íklæðst fyrir hann nýrri fegurð. Líf hans verður fagnaðar-
ríkt og þá fær ímyndunarafl hans að svífa — svífa alla
leið hil hinna“.
XXIX.
í köflunum hér á undan hefir margt verið sagt frá því,
sem ég hefi lært af englunum og þjónustu þeirra, bæði
á jörðunni og á andasviðunum. Mér hefði ekki getað hlotn-
azt þessi þekking, hefði ég ekki verið gædd miklum sálræn-