Morgunn - 01.12.1939, Blaðsíða 18

144
M 0 R G U N N
því að tilgreina merkilega frásögn um slíkt
^dáið^róleg^ ferðalag deyjandi konu. Frásögnin verður
enn merkilegri fyrir þær sakir, að hún er
aldagömul og að á þeim tímum, sem atburðirnir gerðust,
höfðu fæstir menn, eða engir, hugmynd um þá merkilegu
hluti, sem sálarrannsóknir nútímans eru búnar að fraiða
og sannfæra fjölda manns um. Frásögnin hefir geymzt,
munnleg og skrifuð, í einni af virðulegustu ættum Eng-
lands, enda er það ættmóðirin sjálf, sem sagan fjallar um:
„Frú Birkbeck, kona bankaeiganda í Settle, veiktist og
dó í Cockermouth, á heimleið frá Skotlandi. Þangað hafði
hún farið ein í kynnisferð, en maður hennar og þrjú börn,
7, 5 og 4 ára gömul, voru heima í Settle. Vinir frúarinnar,
sem hún andaðist hjá, skrifuðu nákvæma skýrslu um tím-
ann og atburðina, sem gerðust hjá þeim á undan andláti
frúarinnar og hinsvegar skrifaði stúlkan, sem annaðist
börnin heima í Settle, á sama tíma, nákvæmlega það sem
gerðist þar.
Barnfóstran, sem annaðist börn Birkbeck-hjónanna, hélt
nákvæma dagbók um allt, sem börnunum viðkom (einkum
á meðan móðir þeirra var í ferðalaginu). Einn morguninn
þegar hún kom inn í barnaherbergið, klukkan milli 7 og
8, sátu öll börnin upprétt í rúmunum sínum, áköf og glöð
og kölluðu: „Hún mamma var hérna!“ og yngsta barnið
bætti við: „og hún kallaði: komdu, Ester!“ Það reyndist
ómögulegt að hafa börnin ofan af því, að móðir þeirra
hefði raunverulega komið til þeirra inn í herbergið, því að
svo ljóslifandi höfðu þau séð hana öll. Barnfóstran skrif-
aði strax þetta atvik í dagbókina, til þess að skemmta móð-
urinni með, er hún kæmi heim.
En þennan sama morgun lá frú Birkbeck á dánarbeði
sínum í Cockermouth. „Ég skyldi vera reiðubúin að deyja
— sagði hún — ef ég gæti aðeins fengið að sjá börnin
mín fyrst“. Því næst féll hún í mók og vinir hennar bjugg-
ust ekki við að hún mundi opna augun aftur. En eftir svo
sem tíu minútna djúpa kyrrð opnaði hún samt augun og