Morgunn - 01.12.1939, Blaðsíða 30

156
MORGUNN
sannorðir og ábyggilegir, í fám orðum sagt, góðir menn
með göfugar hugsanir.
Við getum að vísu ekki vænzt þess eða gert kröfur til
þess, að miðlarnir séu gallalausir eða fullkomnir menn,
fremur en við sjálf, en þess verður að krefjast af þeim
og öðrum, er hlut eiga að máli, að þeir geri sér far um að
skilja mikilvægi þessa máls. Og ég veit, eftir nokkuð langa
reynslu, af samvinnu með góðum miðlum, að fátt er lík-
legra til að þroska mennina meira, en náið og einlægt sam-
starf við þá, sem til vor koma frá öðrum heimi. Ég og
margir aðrir, er á fundum þeirra hafa verið, höfum ein-
att vikið af fundum þeirra með þá sannfæringu í huga, að
hafa dvalið á helgum stað.
Þegar menn hafa stofnað til slíkrar samvinnu með ein-
hverjum þeim, er sálrænum hæfileikum virðist búinn, er
mjög áríðandi að menn komi saman til fundarhalds á sömu
dögum og sama tíma, einu sinni eða tvisvar í viku og nauð-
synlegt er að fundarmenn temji sér stundvísi og láti ekk-
ert nema óviðráðanleg forföll hindra nærveru sína, svo
sem veikindi sín eða annara. Mjög er það æskilegt, að
hinn sálræni maður og aðrir samverkamenn hans geti
unnt sér nokkurrar hvíldar áður en fundirnir byrja, og að
þeir reyni eftir megni að bægja burtu úr hugum sínum
öllu því, sem líklegt er til að geta valdið truflunum í hugs-
unum þeirra og öllum þeim, er miðilsfundi sækja, vildi ég
segja þetta: komið þangað glöð og létt í skapi, verið hlý
og vingjarnleg í viðmóti hvert við annað og takið öllu
léttilega og með samúð og skilningi, sem til ykkar kann
að verða beint. Þá vil ég og mjög eindregið vara alla þá
við, er leitast við að þroska sálræna hæfileika sína, að
stofna til sambandsfunda á öðrum tímum með einum eða
öðrum, er þess kunna að æskja af honum. Ef hann gerir
þetta, á hann á hættu að ofreyna krafta sína, og þótt það
kunni að vera nokkuð örðugt fyrir hinn sálræna mann, að
neita kunningjum og vinum um slíkt, og löngunin til að
verða öðrum til hjálpar sterk, þá verða þeir eigi að síður