Morgunn - 01.12.1939, Blaðsíða 50

176
MORGUNN
staðið á lægra vitsmuna- og siðgæðisstigi en fullkomnustu
verurnar, sem hann hefir skapað.
Rétt skilinn, er líka fjarri því, að texti vor gefi röngum
hugmyndum um framhaldslífið undir fótinn. Því að orð
Jesú eru á þessa leið: „Hver sem lifir og trúir á mig, hann
skal aldrei að eilífu deyja“. — Það er: hver sá, sem geng-
ur á vegum lífsins, á vegum vaxtarins, réttlætisins og kær-
leikans — og trúir á Jesú — það er: tileinkar sér hið
heilaga lífsviðhorf hans, sá skal um alla eilífð vera undan-
þeginn andlegri visnun og dauða.
Það er þessi boðskapur um framhaldslífið, sem texti
vor felur í sér. — Og sá boðskapur er líka í fullu samræmi
við þær kenningar Jesú, sem er að finna annars staðar í
Nýjatestamentinu. í fjölda mörgum stöðum í guðspjöllun-
um, einkum þeim, sem elzt eru og geyma kenningar Jesú
Krists ómengaðastar, má sjá, að Jesús leggur jafnan, þá
er hann ræðir um viðhorfið til framhaldslífsins, höfuð-
áherzluna á hugarfar mannsins og breytni: „Sælir eru
þeir, sem hungrar og þyrstir eftir réttlætinu, því að þeir
munu saddir verða. Sælir eru miskunnsamir, því að þeim
mun miskunnað verða. Sælir eru hjartahreinir, því að þeir
munu guð sjá“, segir hann í fjallræðunni.
Það er vert að veita því eftirtekt, að þær fregnir, sem
merkustu rannsakendur dulrænna fyrirbrigða hafa birt frá
tilraunafundum sínum, eru í fullu samræmi við kenningar
Jesú Krists um framhaldslífið. Boðin, sem eru sífellt að
berast til vor handan yfir dauðadjúpið, eru á þann veg,
að af þeim má ráða, að sál mannsins breytir ekki eðli
sínu við það eitt að flytjast yfir landamærin. Þegar mað-
urinn byrjar sitt næsta líf, segja fregnirnar að handan,
er hann á valdi sömu hvata, sem voru orðnar ríkjandi hjá
honum í jarðlífinu. Séu það göfugar hvatir, hvatir, sem
heyra til vegum lífsins, verður öll hugarstefna hans í
samræmi við þau björtu lífsöfl, sem ríkja fyrir handan,
og hann verður þegar í stað aðnjótandi mikillar sælu. —-
Hafi hann aftur á móti í jarðlífinu ofurselt sál sína lág-