Morgunn - 01.12.1939, Blaðsíða 32
158
MORGUNN
að söngur af hálfu fundarmanna skapar vitsmunaverum
þeim, sem þarna segjast vera að verki, starfhæfari og
hentugri skilyrði, og því sjálfsagt fyrir menn að notfæra
sér þetta. Ég fæ ómögulega skilið að söngur eða flutning-
ur bæna af hálfu fundarmanna geti á nokkurn hátt dregið
úr vísindalegu sannanagildi þess, er gerast kann á slíkum
fundum, eða er það hugsanlegt, að göfugar og háleitar
hugsanir séu líklegar til að trufla dómgreind manna og
skynsemi? Það eina, sem líklegt er til að draga úr sann-
anagildi þess, er gerist á miðilsfundunum er fyrst og
fremst skortur á heilbrigðri dómgreind og gagnrýni af
hálfu fundarmanna. Það er óvefengjanleg staðreynd, að
hugsanir þær og tilfinningar, er mest ráða í hugum mann-
anna á hverjum tíma, móta andlegt umhverfi þeirra,
mönnum líður misjafnlega vel í nærveru Péturs eða Páls
og ekki finna menn hvað minnst til þess á miðlafundun-
um. Þeir, sem oft hafa verið á sambandsfundum vita mörg
dæmi þess, hve tortryggni og andúð eins eða fleiri fundar-
gesta gagnvart miðlinum eða einhverjum þeim, sem á
fundinum er, getur haft lamandi áhrif á starfsemi þá, er
þar fer fram, og hve samúð og hlýjar hugsanir þeirra eiga
mikinn þátt í því, að létta undir með þeim, er notfæra sér
hæfileika miðilsins.
Sálrænir hæfileikar mannanna gera vart við sig með
ýmsum hætti, eins og ég hef áður tekið fram, en hvernig
sem hæfileikum þeirra er háttað, þá virðist það vera al-
gild regla, að einhver vitsmunavera taki hinn sálræna
mann að sér, leitist við að notfæra sér hæfileika hans og
taki hann í vernd sína og notfæri sér hæfileika hans í þágu
jarðneskra og framliðinna manna eftir því, sem heppilegast
er og líklegast til árangurs, hljóti hún samþykki hins sál-
ræna manns til slíks samstarfs. Vitsmunaverur þessar eru
venjulega nefndar stjórnendur, og virðast hafa yfirumsjón
með öllu því, er fram fer. Séu hinir sálrænu menn einkum
skyggni- eða dulheyrnarhæfileikum búnir, gera stjórnend-
urnir einatt enga tilraun til þess að svæfa þá, en sýna þeim