Morgunn - 01.12.1939, Qupperneq 77
MORGUNN
208
Fer ég þar eftir ritgjörð, sem ég hefi lauslega þýtt eftir
annan merkan og lærðan mann, sem margt hefír ritað um
þessi efni. Hann heitir Ralph Shirley og læt ég hann nú
segja frá:
Ég hefi aldrei haldið, að þeir, sem ekki trúa á anda-
heim, væru eins margir og vanalega er talið; og eins hefi
ég ætíð haft þá skoðun, að rétttrúaður kristinn maður í
strangasta skilningi orðsins, sé tiltakanlega rara avis (o:
sjaldgæfur). Máltækið segir: „Skafðu Rússann, og þá
rekurðu þig á Tatarann“. Og skafðu rétttrúnaðarmanninn,
þá rekurðu þig á eivitann1) eða andatrúarmanninn í dulbún-
ingi. Hinir mestu kristnu trúmenn, eins og Páll postuli að
fornu og John Wesley á seinni tímum voru ávallt anda-
trúarmenn í hjarta sínu. Ég á auðvitað við andatrúarmenn
í yfirgripsmestu merkingu. Þessir miklu trúmenn hafa
ætíð haft vitneskju um raunveruleik ósýnilegs heims. Það
hefir ekki verið svo mjög trúaratriði fyrir þá, heldur and-
leg skynjun.
Því hygg ég að þeir, sem telja annan heim vera raun-
verulega til, séu þeir sem fyrir eigin reynslu sína hafa
orðið þess varir að svo sé. Óbrigðulasti vitnisburðurinn
fyrir einstakling er það, að hafa fengið ljósa vitund um
sjálfleik sinn, eigin persónu sína, aðgreinda frá umgjörð
efnislíkamans. Mai’gir hafa ferðazt í svefni og hafa vakn-
að aftur með þeirri meðvitund, að þeir hafi í draumum
sínum yfirgefið efnislíkama sinn, en fyrir langflestum
verður það niðurstaðan í vökuvitundinni, að þetta sé skyn-
órar; og þau dæmi eru ákaflega fá, að unnt sé að færa
sönnur á, að slíka viðburði megi taka trýanlega.
Frú, sem ég skrifaðist á við, ritaði mér eitt sinn, að
hana hafði aftur og aftur dreymt, að hún kom í sama
hús. Hana hafði jafnvel dreymt nafnið á götunni, sem það
var í, og númerið á húsinu. Forvitnin knúði hana til þess
0 Aguostic: Sá sem skoðar þekking á gu.ði og- ósýnilegum lieimi
ómögnlega.